92991

فرانس پرس/ معادن افغانستان، منبع رشد اقتصادی یا مناقشه؟

دنیای معدن - خبرگزاری فرانسه در گزارشی از حاجیگک به قلم انوج چوپرا با عنوان « معادن افغانستان، منبع رشد اقتصادی یا مناقشه » نوشت :

مس، طلا، آهن: خاک افغانستان دارای منابع معدنی فراوانی است که ارزش آن هزار میلیارد دلار برآورد می شود. ثروت بادآورده ای که می تواند رفاه این کشور را که در بیش از سه دهه جنگ تکه تکه شده است، تأمین کند.
اما این بخش که به طور بالقوه پرسود و در حال حاضردچار فساد و خشونت شده است، به علت نبود قوانین مناسب مربوط به معادن و نبود زیرساخت های ریلی برای انتقال سنگ معدن به سمت ایران یا پاکستان، تضعیف شده و چشم طمع ها را برانگیخته و حتی ممکن است این کشور را بیشتر دچار بحران کند.
محمد رضا 53 ساله اهل روستای حاجیگک می گوید : « ما روی ثروتی نشسته ایم که ساخت خودرو و هواپیما را برای بقیه کشورهای جهان و اشتغال زایی و ساخت مدرسه را برای مردم خود ممکن می سازد.»
این مرد که شش فرزند دارد و در جمع کوچکی از مردانی در کتابخانه کوچک مدرسه قرآن این روستا نشسته بود، گفت : « اما اگر شورشیان به حاجیگک نفوذ کنند، این گنجینه ممکن است به دست افراد شرور بیفتد.»
« حاجیگک » در سلسله کوه های هندوکش، در استان بامیان و در حدود صد کیلومتری غرب پایتخت کشور قراردارد. یک معدن یک میلیارد و 800 میلیون تنی سنگ آهن در این منطقه قرار دارد که یکی از مهمترین معادن دست نخورده جهان به شمار می رود.
به جز حملات فصلی عشایر مسلح، در این منطقه که مردم آن از اقلیت هزاره هستندآرامش نسبی برقرار است، هر چند که این منطقه در جوار استان هایی قرار دارد که با خشونت های طالبان مواجه است.
طی چند سال گذشته، شورشیان، جنگ سالاران و شبه نظامیان محلی حملات خود را به مناطق دارای معادن طلا، آهن، مس و سنگ های قیمتی به ویژه در لوگر و غزنی (شرق افغانستان) و همچنین در مناطق دورافتاده بدخشان افزایش داده اند.
در حاجیگک، دست کم 1200 دهقان شامل سربازان سابق جنگ داخلی سال های 90 ، شبه نظامیان داوطلب را برای مواقع اضطراری از جمله حمله طالبان یا استخراج غیرقانونی معادن تشکیل داده اند. اما ظهور این شبه نظامیان غیررسمی می تواند ناامنی ها را تشدید کند.
جاوید نورانی، کارشناس بخش معادن افغانستان مستقر در کابل می گوید : « این خطر واقعی وجود دارد که مناقشات سیاسی کشور به مناقشاتی برای منابع تبدیل شود.»
این کارشناس گفت از لحاظ منابع، افغانستان در سراشیبی بدی قرار دارد. وی به گروههای تبهکاری اشاره کرد که به صورت غیرقانونی حفاری می کنند و سنگ های قیمتی و دیگر منابع معدنی را با همدستی شورشیان و پرداخت حق الزحمه به آنها صادر می کنند.
جاوید نورانی گفت : « این اقتصاد موازی به گروههای شورشی این امکان را می دهد که مهره های خود را در صفحه شطرنج پیش ببرند، اما مناقشات را تشدید می کند.»
بخش معدن چشم انداز اشتغالزایی برای مردم افغانستان دارد و امتیازی بزرگ برای دولت تلقی می شود که با تزریق کمک های خارجی مواجه است. دولتی که باید ظرف مدت کوتاهی راهی برای پرداخت هزینه های سربازان، نیروهای پلیس، معلمان و کارمندان خود بیابد تا ثبات این کشور را تأمین کند.
اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان که پیشتر از مسئولان بانک جهانی بود، چندی پیش گفت منابع معدنی این کشور می تواند حیات این کشور را ظرف 400 سال آینده تأمین کند.
در حال حاضر، پروژه های بزرگ معدنی که بالغ بر میلیاردها دلار می شود، به علت ناامنی و نبود زیرساخت ها متوقف شده است. معدن آهن « حاجیگک » که حقوق آن متعلق به یک کنسرسیوم هندی و یک شرکت کانادایی است و همچنین معدن طلای « مس آیناک » از جمله این پروژه هاست.
براساس گزارش اخیر اداره بازرسی عمومی آمریکا در بازسازی افغانستان، موسوم به سیگار، دولت کابل تخصص فنی لازم برای اقدام، اختصاص و مدیریت قراردادهای معدنی جدید ندارد و بنابراین نیاز به حمایت خارجی دارد.
این منبع افزود با این حال کمک حدود 500 میلیون دلاری آمریکا برای حمایت از صنعت معدن افغانستان با شکست مواجه شده است. توانایی این کشور برای خودکفایی به لطف منابع معدنی خود در حال حاضر یک هدف دور دست است.
175/153

دیدگاهتان را بنویسید