88167

تشخیص اصالت سنگ قیمتی دشوار است/ جنس چینی یا فیروزه نیشابور!

دنیای معدن - یک هنرمند فعال در زمینه تراش سنگ های قیمتی معتقد است: مخاطبان عادی، سنگ های اصل را از تقلبی به راحتی تشخیص نمی دهند و ناچارند به فروشنده اعتماد و از او فاکتور بگیرند.

فهیمه پرآور، هنرمند فعال در رشته تراش سنگ های قیمتی در پاسخ به این که چگونه با جواهر و طلافروشان برای ارائه و معرفی کارهای خود ارتباط برقرار کرده است گفت: من کار خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کردم و تقریبا به طور خودآموز تراش سنگ را فراگرفته و از همان ابتدا به این نتیجه رسیدم که بهتر است کارهای خود را مستقیم در اختیار مخاطب بگذارم و واسطه ها را حذف کنم. به همین خاطر از همان ابتدا، کارهای من قاب یا زنجیر و یا حلقه داشت و به شکل انگشتر و آویز گردن و گوشواره درمی آمد.

وی با اشاره به این که فرهنگ خرید سنگ، هنوز در کشور ما جا نیفتاده گفت: بیشتر خانواده ها زیورالات را هم، اندوخته ای برای خود می دانند و ترجیج می دهند طلا بخرند. از سوی دیگر بسیاری مواقع برای خود ما پیش آمده که برای فروش زیورآلات خود به طلافروشی رفته ایم و گفته اند: «خوب، سنگش که هیچ؛ اما طلای آن، فلان مبلغ می ارزد» در صورتی که همان شخص وقتی در جایگاه فروشنده قرار می گیرد و نه خریدار؛ می گوید این عقیق یمن یا فیروزه نیشابور است و فلان قدر ارزش دارد. خوب چرا موقع خرید، می گویی: خوب سنگ که هیچ؟؟!

پرآور معتقد است کسانی که سنگ های گوناگون را خریداری می کنند باید از فروشنده، فاکتور دریافت کنند. فاکتوری که در آن زن، میزان خلوص و دیگر ویژگی های آن سنگ آمده است. خود پرآور، این امکان را به کسانی که از او خرید می کنند می دهد تا هرزمان، دلشان خواست سنگی را که از او خریداری کرده اند به همان قیمت به او برگردانند.

این هنرمند فعال در زمینه تراش سنگ، در پاسخ به این که ممکن است سنگ مورد نظر که خریدار به شما برمی گرداند، گران تر شده باشد گفت: در عوض، مدتی از این سنگ استفاده کرده است.گرچه بیشترین مشتریان خود من، اقوام و دوستان هستند.

گرایش به سنگ، از تمایلات روز دنیاست

پرآور، سنگ ها را متناسب با ارزش اقتصادی شان به سه دسته تقسیم می کند و می گوید: سنگ ها به قیمتی، نیمه قیمتی و تزیینی تقسیم می شوند و از آنجا که در ایران معادن بسیاری وجود دارد، تراش سنگ می تواند به هنری درآمدزا و کارآفرین تبدیل شود. ضمن این که گرایش به سنگ، یکی از تمایلات روز دنیاست و مردم ترجیح می دهند به جای استفاده از فلزات گرانبها چون طلا و نقره از زیورآلاتی که تنوع بیشتری دارد و در ساخت آن از سنگ های تراش خورده استفاده شده بهره ببرند.

وی در کار خود از انواع سنگ ها جز الماس بهره می برد و می گوید: سنگ ها درجه سختی دارند؛ الماس، سخت ترین سنگ است. من بیشتر سنگ هایی با درجه سختی متوسط چون عقیق و کواتز و فیروزه را انتخاب و همه این سنگ ها را با گشت و گذار در ایران انتخاب و تهیه می کنم.

پرآور می گوید تمام ایران را گشته است. او با توری به شمال رفته و از آنجا به تمام ایران سفر کرده. به گفته او، وقتی در این تور درباره سنگ ها توضیح می داده همه مسافران، روی زمین به دنبال سنگ می گشته اند. هر منطقه ای، سنگ ویژه خود را دارد. برای مثال در زاهدان و حتیدر بیرجند، سنگ پشم فراوان است.

مخاطب عادی سنگ اصل و فرع را نمی شناسد

این هنرمند فعال در زمینه تراش سنگ های قیمتی، به راه های شناخت سنگ های اصل از فرع اشاره و بیان کرد:برای مخاطب عادی، شناخت سنگ کار دشواری است. ضمن این که بعضی سنگ ها تا شکسته نشوند، ارزش واقعی شان، مشخص نمی شود. برای مثال، فرم خاص شکستن عقیق نشان می دهد که اصل است یا فرع... در کل مخاطبان عادی، بهتر است به فروشنده خود اعتماد کنند.

به گفته این هنرمند، سنگ ها انرژی خاص خود را دارند و برای هر گروه و ماه تولدی، سنگ خاصی وجود دارد. حتی امروز با سنگ ها درمان می کنند. البته تاثیر سنگ ازطریق پوست خیلی کم است اما برخی به سنگ و انرژی آن باور دارند.

پرآور که بیشتر زمان خود را به آموزش معطوف کرده گفت: هنرجویی هست که ظرف یک هفته، کار را یاد می گیرد؛ هنرجویی هم هست با ۱۰ جلسه آمدن چیزی را یاد نمی گیرد این به استعداد خودشان بستگی دارد. اما من دوره ها را به دو دسته تقسیم کرده ام: مقدماتی و پیشرفته که مرحله مقدماتی ۱۰ جلسه است و من ۷۰۰ هزار تومان دریافت می کنم.

سنگ های چینی راه را بر سنگ های اصیل ایران بسته اند

فهیمه پرآور معتقد است امروز سنگ های بسیاری از چین و هند به ایران می آید. مثلا عقیق یمن ۱۵۰ هرزارتومان و مشابه همان ولی چینی، ۱۵ هزار تومان است و این مخاطب را به اشتباه می اندازد. از سوی دیگر، این روزها یاقوت هندی باب شده؛ در حالی که یاقوت هندی معنا ندارد و آنچه هست سنگ گارنت قرمز است.

به گفته او دولت باید تمهیداتی را در نظر بگیرد که جلوی واردات بی رویه سنگ گرفته شود. وقتی ما فیروزه نیشابور را داریم چه نیازی به فیروزه هندی وجود دارد؟!

دیدگاهتان را بنویسید