82440

وصول بدهی نفتی هند به کمک ماشین آلات معدنی

دنیای معدن -هند جزو کشورهایی است که پس از وضع تحریم ها علیه ایران به یکی از خریداران اصلی نفت ایران تبدیل شد. اما این کشور یکی از مشتریان بدحساب نفتی ایران محسوب می شود که همچنان بخشی از پول های نفتی از سوی این کشور تسویه نشده است.

به گزارش دنیای معدن، امروز بخشی از پول های نفتی ایران در هند است که وصول آنها مدت هاست به طول انجامیده، اما شاید بخش معدن بتواند در وصول این مبلغ به دولت کمک کند و با کشور هند وارد همکاری شود. اما اینکه هند تا چه میزان می تواند با ایران در بخش معدن و صنایع معدنی همکاری داشته و این همکاری به نوعی منجربه وصول طلب نفتی ایران شود موضوعی بود که باعث شد، سراغ فعالان معدنی در حوزه های مختلف برویم.

هند رقیبی برای ایران
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران درباره وصول طلب نفتی ایران از هند با استفاده از بخش معدن اظهار کرد: درباره این موضوع که آیا می توانیم از بخش معدن برای وصول بدهی های نفتی هند استفاده کنیم یا نه، دولت باید تصمیم بگیرد. درواقع همکاری در این بخش به مذاکرات سیاسی بستگی دارد و فعالان بخش معدن به تنهایی قابلیت ورود به این موضوع را ندارند.
سجاد غرقی گفت: البته باید این موضوع را در نظر داشت که هند هم می تواند بازار مصرفی ایران و هم رقیبی برای تولیدکنندگان معدنی باشد. درحال حاضر این کشور در حدود ۸۰ میلیون تن فولاد تولید می کند و در نظر دارد تا سال ۲۰۲۵م این رقم را به ۵۰۰میلیون تن برساند، البته این رقم کمی بلند پروازانه تعیین شده اما چندان هم دور از دسترس نیست. در نتیجه با توجه به این موضوع هند می تواند بازار صادراتی ایران نیز باشد اما از سویی دیگر در زمینه تولید فولاد و ورود به بازارهای هدف می تواند رقیبی برای ایران باشد.
به گفته وی، علاوه بر چین، هند نیز به صادرکننده فولاد تبدیل خواهد شد اما این کشور برای تولید فولاد خود نیازمند گندله و به ویژه کنسانتره است. درحال حاضر متوسط عیار سنگ آهن هند کم بوده و بیشتر ذخایر آن ذخایر هماتیتی هستند که گندله با کیفیتی تولید نمی کند و در نتیجه استفاده از آن فولاد مرغوبی تولید نخواهد شد، به همین دلیل به دنبال واردات سنگ آهن با عیار بالاست. این موضوع می تواند بازار صادراتی جدیدی برای ایران باشد.
غرقی ادامه داد: امروز هند مازاد تولید داشته و با رشد زنجیره فولاد آن نامتوازن و با مازاد ظرفیت تولید گندله مواجه است، در نتیجه در کوتاه مدت می تواند بازار صادراتی کنسانتره برای ایران باشد البته این موضوع نیازمند کمک های دولت خواهد بود تا بتوانیم صادرات کنسانتره به این کشور داشته باشیم. در بلندمدت نیز باید با توجه به پیشرفت های صنعت فولاد این کشور تصمیم گیری شود.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران درباره وضعیت بخش معدن هند نیز افزود: هند یکی از رقبای ما محسوب می شود و با توجه به برنامه های توسعه تولید فولادش در افغانستان نیز سرمایه گذاری کرده است. در همین زمینه برای تجهیز زیرساخت های بندر چابهار برای انتقال سنگ آهن افغانستان نیز اقداماتی انجام داده است. اما به طور کلی هند بیش از آنکه با ایران همکاری معدنی داشته باشد، رقیبی برای ایران است اما ما می توانیم در زمینه سرمایه گذاری با این کشور وارد همکاری شویم.

وصول بدهی های نفتی
رییس خانه اقتصاد ایران نیز درباره همکاری با هند و وصول بدهی های نفتی اظهار کرد: هند یکی از واردکنندگان شمش روی و سرب از ایران است و ما باید تلاش کنیم طلب خود را در قالب واردات ماشین آلات و... وصول کنیم. متاسفانه طلب نفتی ما در اثر تحریم های وضع شده علیه ایران ایجاد شده است.
ابراهیم جمیلی افزود: ما هنوز نتوانسته ایم از پول های مان در هند استفاده کامل داشته باشیم، اما هند دارای ظرفیت های خوبی است که می توانیم از آن استفاده کنیم. درحال حاضر بیشترین ارتباط ما با هند در زمینه مواد غذایی و مواد اولیه است اما می توانیم نیاز به ماشین آلات معدنی را از طریق این کشور تامین کنیم.
به گفته وی، هند با کشورهای دیگر ازجمله کشورهای اروپایی ارتباط خوبی دارد و می تواند در این زمینه به عنوان واسطه برای ایران ایفای نقش کند اما فراموش نکنیم اگر هند نقش واسطه برای ایران داشته باشد هم کارمزدها افزایش می یابد و هم زمان بیشتری برای واردات صرف می شود. جمیلی ادامه داد: نکته ای که می تواند در همکاری های ایران و هند چه در بخش معدن و چه بخش های دیگر موثر باشد عقد قرارداد تعرفه ترجیحی میان دو کشور است. با این کار می توانیم مبادلات تجاری با هند را افزایش دهیم. البته در زمینه اقلام این قرارداد باید مطالعات کارشناسی انجام شود تا گلایه هایی که در زمینه همکاری با ترکیه شنیده می شد دیگر تکرار نشود. درواقع دولت باید پیش از آن، با تشکل های مربوطه مشورت های لازم را انجام دهد.
وی درباره همکاری های ایران و هند در زمینه سرب و روی نیز تصریح کرد: ما بیش از ۱۰۰ هزار تن مازاد تولید شمش روی و همچنین سرب داریم. کشور هند به عنوان یک مصرف کننده می تواند در این بخش با ما همکاری داشته باشد. این همکاری می تواند مستقیم یا غیرمستقیم باشد.


از سرمایه گذاری هند استفاده کنیم
عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره این موضوع اظهار کرد: احتمال اینکه بخواهیم برای وصول بدهی های نفتی خود از هند وارد تهاتر محصولات فولادی شویم بسیار ضعیف است، زیرا واردات فولاد ایران بسیار کم بوده و در نتیجه نمی توان از طریق آن بدهی های سنگین نفتی را وصول کرد. به همین دلیل نمی توان همکاری زیادی را در این بخش پیش بینی کرد.
بهادر احرامیان ادامه داد: همکاری با هند می تواند در بخش سرمایه گذاری انجام شود زیرا این کشور شرکت های سرمایه گذاری بین المللی زیادی دارد و ازسویی دیگر در این زمینه از تجربه خوبی برخوردار است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا می توانیم در زمینه فناوری های مورد نیاز فولاد با هند وارد همکاری شویم، اظهار کرد: فناوری و ماشین آلات مورد استفاده در هند در صنعت فولاد بسیار شبیه به فناوری های موجود در چین است و شاید این فناوری ها چندان از چین بالاتر نباشد زیرا هند نیز فناوری و ماشین آلات خود را وارد می کند. به همین دلیل در کارخانه های بزرگ فولاد نمی توانیم همکاری چندانی با هند داشته باشیم. از سویی دیگر این کشور نیز در زنجیره تولید فولاد خود با مشکلاتی مواجه است که درحال حاضر برای تامین مواد اولیه سنگ آهن وارد می کند.

دیدگاهتان را بنویسید