کاهش ظرفیت تولید آلومینیوم

با توجه به ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و فنی و مخصوصا دمای پایین ذوب آن همچنین نقش آمیژان‌ها و سایر افزودنی‌ها به این فلز شاید سال‌های آینده را بتوان زمان خودنمایی هر چه بیشتر این فلز نقره‌ای در بازارهای جهانی دانست. با توجه به این ویژگی‌ها در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای بر تولیدات معدنی این فلز در اقصی نقاط جهان صورت گرفت که در کنار پایین‌بودن نرخ بهره و افزایش روز شمار تکنولوژی‌های اکتشافی، استخراجی و مخصوصا فرآوری این فلز شاهد افزایش سریع حجم تولید آن بوده‌ایم.

تا جایی که به گزارش سایت زمین‌شناسی آمریکا مجموع تولیدات این فلز در سال 2013 برابر با 47 میلیون و 600 هزار تن بوده است از سویی ظرفیت تولید جهانی این فلز در سال 2013 برابر با 62 میلیون 900 هزار تن بود که نشان‌دهنده استفاده 67/ 75 درصدی ضریب استفاده از ظرفیت‌های نسبی موجود این وضعیت در سال 2014 تغییر کرد تا جایی که حجم تولید 49 میلیون 300 هزار تنی آلومینیوم با وجود ظرفیت تولید 63 میلیون و 700 هزار تن نشان‌دهنده ضریب استفاده از ظرفیت‌های نسبی برابر 39/ 77 درصدی است.

به عبارت ساده‌تر از طرفی شاهد افزایش 800 هزار تنی ظرفیت تولید این فلز در اقصی نقاط جهان بودیم که در کنار رشد یک میلیون و 900 هزار تنی حجم تولید نشان‌دهنده جذاب تر شدن تولید و افزایش درصد استفاده از ظرفیت‌های تولیدی در جهان بوده است. از طرفی در این مدت به‌صورت نسبی و مخصوصا از آگوست سال 2014 قیمت آلومینیوم در یک مسیر کاهشی نسبی نوسان کرده است از سویی از مارس سال 2014 تا‌کنون موجودی انبارهای این محصول در بورس فلزات لندن کاهشی بوده است.

خروجی تمام این موارد نشان می‌دهد که جذابیت تولید و مصرف آلومینیوم به‌رغم کاهش محدود سرمایه‌گذاری‌ها برای تولید این کالا هنوز هم بسیار بالاست و می‌تواند بالا باقی بماند.
از طرفی در بازارهای جهانی قیمت آلومینیوم از اوج آن در سال 2011 تاکنون به‌صورت نسبی در حال کاهش بوده است،

ولی پایان سال 2013 تا اواسط سال 2014 زمانی برای افزایش قیمت آلومینیوم بود تا بتواند قیمت‌هایی نزدیک به 2 هزار و 800 دلار را در هر تن تجربه کند. پس از این رخداد و از آگوست سال 2014 تا کنون قیمت آلومینیوم با 2 پله نوسان دقیقا در مسیر کاهشی قرارگرفته تا جایی که از قیمت‌های نزدیک به 2 هزار و 100 دلار تا نزدیک به یک هزار 750 دلار در هر تن کاهش قیمت داشته است، این در حالی است که از پایان سال 2013 تا کنون یعنی نزدیک به 15 ماه پی در پی موجودی انبارهای آلومینیوم در بازارهای جهانی نزولی شده بود تا جایی که از سطوحی نزدیک به 5 میلیون و 500 هزار تن به نزدیک 3 میلیون و 900 هزار تن کاهش داشته است.

این روند کاهش شدید که در چندین سال گذشته بی‌سابقه بوده است نشان می‌دهد که تقاضای این فلز بسیار بیشتر از ارزش آن بوده و هست.

میزان تولید آلومینیوم در بازارهای جهانی تا سال 2015
مجموعا 220 کارخانه تولید آلومینیوم در دنیا وجود دارد که کل ظرفیت تولیدی آنها 55 میلیون و 40 هزار تن است. چین با 107 کارخانه بیش از 31 میلیون تن ظرفیت، بزرگ‌ترین‌ کشور تولید‌کننده این محصول در جهان محسوب می‌شود. این کشور 45 درصد کل ظرفیت جهانی این فلز نقره‌ای را در اختیار دارد، 34 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. کشور چین به واسطه مشکلات تامین مالی و هزینه‌های بالای انرژی برق و حمل‌ونقل‌ و از طرفی عدم وجود ذخایر بوکسیت، تولید خود را کاهش داده است، به‌طوری که کارخانه‌های آلومینیوم این کشور حدود 2 میلیون تن ظرفیت تولید را در نیمه اول سال 2015 تعطیل کردند، اما پس از اینکه در سپتامبر قیمت این فلز افزایش یافت، تقریبا نیمی از این ظرفیت با یارانه‌های دولت و قیمت‌های پایین‌تر مواد خام بازگشت.

در مقام بعدی، روسیه با 13 کارخانه تولید آلومینیوم و با تولید بیش از 4 میلیون و 342 هزار تن آلومینیوم اولیه قرار دارد و 8/ 7 درصد ظرفیت تولید در جهان را به خود اختصاص داده است.

در مقام سوم، ایالات متحده با 14 کارخانه و برخورداری از ظرفیت 4 میلیون تنی قرار دارد و 6/ 5 درصد از سهم تولید آلومینیوم جهان را در اختیار دارد. کشورهایی همچون کانادا نیز با حجم تولید 3 میلیون و 60 هزار تن و استرالیا با ظرفیت 2 میلیون و 58 هزار تن در رتبه‌های بعدی قرار دارد. طبق آخرین آمار، 4 شرکت روسال (روسیه)، آلکوا (ایالات متحده)، ریوتینتو (کانادا) و هیدرو آلومینیوم (نروژ) با ظرفیت 15 میلیون و 407 هزار تن، 27 درصد از ظرفیت تولید آلومینیوم اولیه جهان را در اختیار دارند.

روسیه و کانادا به دلیل برخورداری از انرژی آبی ارزان و استرالیا به‌عنوان بزرگ‌ترین‌ دارنده مواد معدنی بوکسیت به‌عنوان مناطق بزرگ تولید آلومینیوم اولیه در جهان شناخته می‌شوند. به واسطه افزایش قیمت انرژی، احداث کارخانه‌های تولید آلومینیوم به کشورهای دارای انرژی فراوان و ارزان منتقل شده و می‌توان گفت جغرافیای صنعت آلومینیوم در حال انتقال از غرب به شرق است.