نگاهی به تحولات اخیر در صنعت فولاد امریکای لاتین و اروپا

بر اساس گزارش انجمن فولاد منطقه ( آلاسرو) بزرگترین تولید فولاد امریکای لاتین یعنی برزیل تولید فولاد خام این کشور در سال 2013 نسبت به سال قبل آن با یک درصد کاهش به 34.5 میلیون تن رسید. بنابر این بسیاری از بزرگترین شرکت های تولید کننده فولاد در امریکای لاتین که درخاک برزیل قرار دارند، گزارش کرده اند که تولید فولاد خام آنان کاهش پیدا کرده است.

شرکت فولادسازی جردائو که در برزیل قرار دارد ، در سال 2013 حدود 6.96 میلیون تن فولاد خام تولید کرده که از 7.2 میلیون تن در سال 2012 کمتر است.
کل تولید فولاد خام این فولادساز نیز از 18.92 میلیون تن در سال 2012 به 18 میلیون تن در سال 2013 کاهش پیدا کرد. جردائو دارای 14 واحد فعال صنعتی در امریکا، اروپا و آسیاست. در ضمن تولید فولاد خام شرکت فولاد یوزیمیناس برزیل که در حال حاضر 27.66 درصد سهام آن در اختیار گروه فولاد ترینوم واقع در لوکزامبورگ قرار دارد، در سال گذشته 6.86 میلیون تن بوده که نسبت به 7.15 میلیون تن در سال 2012 کاهش نشان می دهد.
تولید فولاد خام شرکت CSN برزیل هم در سال 2013 به 4.45 میلیون تن رسید که از 4.84 میلیون در سال 2012 کمتر است. محصولات آن شامل 813 هزار تن تیرآهن تولیدی در کارخانه SWT شرکت در آلمان است که کل تولید آن در سال گذشته از 5.65 میلیون تن در سال 2012 به 6.25 میلیون تن کاهش یافت.
بیشترین درخشش در امریکای لاتین مربوط به تولید بزرگترین مجتمع فولادسازی مکزیک یعنی Ahmsa است که در سال 2013 کل تولید آن به 4.15 میلیون تن فولاد خام رسید که یک رکورد جدید تولید سالانه محسوب می شود. در سال 2013 این شرکت 3.87 میلیون تن فولاد خام تولید کرده بود.
این رکورد تولید پس از راه اندازی پروژه توسعه فولاد فنیکس در ماه ژوئیه بدست آمد. این پروژه شامل یک کوره بلند به ظرفیت 1.46 میلیون تن در سال، یک ماشین ریخته گری شمش به ظرفیت 1.2 میلیون تن در سال و یک واحد نورد ضخیم ( PLATE) است که هزینه کل راه اندازی آن 1.5 میلیارد دلار بوده است.
صنعت فولاد امریکای لاتین تحت تاثیر اقتصاد ضعیف تر از آنچه پیش بینی می شد، قرار گرفته و سطوح تقاضای آن در سال 2013 کاهش یافته و توام با کاهش ظرفیت ها و افزایش حجم واردات بوده است. چنین مسئله ای تداوم خواهد داشت و این بخش را امسال به چالش خواهد کشاند چون پیش بینی نمی شود که اقتصاد منطقه رشد پایداری را به ثبت برساند.به عنوان مثال پیش بینی می شود تولید ناخالص داخلی امریکای لاتین در سال 2014 حدود 2.7 درصد رشد داشته باشد که کمتر از پیش بینی 3.2 درصد افزایش است. بنا به گزارش کمیسیون اقتصادی کشورهای امریکای لاتین و کارائیب ( ECALC) سال گذشته تولید ناخالص داخلی منطقه تا 2.5 درصد زیر تخمین قبلی رشد 2.6 درصدی افزایش پیدا کرد.
علاوه بر این بازار فولاد امریکای لاتین همچنان حجم زیادی محصولات فولادی و محصولات تولید شده از فولاد را در سال جاری پس از گذر صنعت فولاد جهانی از این بحران (به طور عمده به دلیل ظرفیت مازاد) جذب خواهد کرد که این ظرفیت مازاد در حال حاضر قیمت ها را تحت فشار قرار داده و تنش های تجاری بین المللی را افزایش داده است.
افزایش چشمگیر واردات اکثر این کشورها که به طور عمده از چین است و گفته می شود چین به تولید کنندگان این محصولات خود یارانه می دهد، موجب شد که دولت های امریکای لاتین برای دفاع از حقوق تجاری خود اقدام به تدوین مقررات جدید و اقدام به اعمال مقابله ضد دامپینگی در سال 2013 کنند. چنین تدابیری امسال نیز برقرار خواهد بود.
اما ارقام تولید برای نخستین سه ماهه اول سال 2014 نشان دهنده بهبود بالقوه در این منطقه است ( حداقل از نظر حجم تولید فولادخام) . تولید فولاد خام امریکای لاتین با 2 درصد افزایش نسبت به سال قبل آن از ژانویه تا ماه مارس به 16.1 میلیون تن رسید.علاوه بر این امسال شاهد ادغام و اقدامات جدیدی توسط شرکت های فولادسازی جردائو و CSN خواهیم بود.
جردائو که تولیدکننده بزرگ محصولات طویل است، در اوت 2013 یک واحد نورد تسمه گرم 770 هزارتنی راه اندازی کرد. این واحد نورد اکومیناس نام دارد که در جنوب شرقی کشور یعنی استان میناس جریاس قرار گرفته است. این شروع رسمی اولین تولیدات ورق در برزیل است که مستقیم با یوزیمیاس و ارسلور میتال و CSN رقابت می کند.
در ضمن CSN در ماه ژانویه امسال یک واحد مینی میل در شهر ولتا رندوندا در استان ریودوژانیرو راه اندازی کرده است. ظرفیت این واحد مینی میل تولید 400 هزار تن در سال میلگرد ساختمانی و 100 هزار تن مفتول فولادی است. این واحد محصولات طویل که نشان می دهد CSN در برزیل وارد بازار محصولات طویل شده است، احتمالا تا پایان سال 2014 به ظرفیت کامل برسد.
با افزایش رقابت در بازار محصولات طویل و تخت فولادی باید تحرک بیشتری در بازار فولاد امریکای لاتین ایجاد شود که در سال های اخیر نسبتا آرام بوده است.

اروپا
قیمت ها هنوز تحت فشارند
بخش فولاد اروپا همچنان مواجه با مشکلاتی از قبیل هزینه های تعطیلی کارخانه ها، تقاضای ضعیف و قیمت های پایین در سال 2013 مواجه بوده است. بر اساس ارزیابی متال بولتن ( استیل فرست) قیمت های کلاف نورد گرم (HRC ) داخلی شمال اروپا به طور متوسط هر تن تحویل درمحل کارخانه در طول سال بین 463 تا 477 یورو بود ، در حالی که در سال 2012 قیمت ها به طور میانگین از 512 تا 530 یورو در نوسان بوده است.
به هر صورت این سال می تواند یادآور نخستین علائم امید به بهبود احتمالی شرایط در بازار باشد. بزرگترین فولادساز اروپا کشور آلمان است که گزارش کرده در سه ماهه نخست تولید فولاد خام آن از تابستان 2011 در اکتبر - دسامبر سال 2013 افزایش داشته است.
شرکت معظم آرسلور میتال که بی وقفه همچنان بزرگترین فولادساز در جهان و دفتر مرکزی آن در لوکزامبورگ است، سال گذشته از بهبود درآمد بهره مند شده است. درآمد قبل از کسر مالیات، بهره و استهلاک (EBTIDA) آن برای کل سال با 10.7 درصد افزایش نسبت به سال 2012 به 6.9 میلیارد دلار رسید که نشان دهنده بهبود شرایط اقتصادی در جهان است. این شرکت 91.2 میلیون تن در ژانویه - دسامبر سال 2013 فولاد خام تولید کردکه قبل از دومین تولیدکننده بزرگ فولاد در جهان یعنی شرکت نیپون استیل و سومیتومو متانر ( NSSMC ) قرار گرفته است.
آرسلور میتال در نوامبر 2013 اقدام به خرید واحد فنشینگ شرکت معظم تیسن کروپ آلمان در کالورت ایالت الاباما در امریکا با مشارکت NSSMC کرده که نشان می داد این گروه بدنبال تقویت پایگاه خوددر بازار امریکاست.
درآمد ارسلور میتال در اروپا هنوز تحت تاثیر هزینه های مربوط به تعطیلی کارگاه ذوب فولاد آن در کارخانه فولادسازی لیژ ( بلژیک) و فلورنج (فرانسه) قرار داشت.
تیسن کروپ همچنان دومین فولادساز بزرگ اروپا و بیست و یکمین در سطح جهانی است. سال گذشته درآمد بخش شرکت فولاد اروپا ( استیل یوروپ) آن با افت قیمت های فولاد کاهش پیدا کرد؛ اما تولید این گروه فولادسازی آلمانی به 15.86 میلیون تن رسید که 3.7 درصد در مقایسه با سال 2012 بالاتر است.
چهارمین فولادساز بزرگ از نظر حجم تولید در اروپا در سال 2013 گروه تکینت است که سال گذشته تولید فولاد خام آن به 8.99 میلیون تن رسید. اگر چه این شرکت در لوکزامبورگ قرار دارد اما واحدهای تولیدی آن به طور عمده در امریکا واقع شده اند.
شرکت فولادسازی نوست آلپین اتریش امسال با تولید 8.05 میلیون تن به چهارمین فولادساز بزرگ اروپا تبدیل خواهد شد.
گروه ریوا (RIVA ) بر اساس جدول رده بندی سال گذشته به دو شاخه تقسیم شده است؛ یکی FornaElettrici که در ردیف پنجم قرار دارد و محصولات طویل تولید می کند و دیگری ایلوا ( تولیدکننده محصولات تخت) است که در ردیف هفتم در اروپا قرار گرفته است . شرکت ریوا فورنی التریسی دارای 20 واحد تولیدی در ایتالیا، فرانسه ، آلمان، بلژیک ، اسپانیا و کانادا است که در سال 2013 حدود 7.6 میلیون تن تولید داشت. تولید کارخانه فولادسازی تارانتو واقع در جنوب ایتالیا
( وابسته به شرکت مادر ایلوا) از 8.2 میلیون تن در سال 2012 به 5.7 میلیون تن در سال 2013 کاهش پیدا کرد.
سال جاری نخستین علائم از جوانه های سبز برای صنعت فولاد اروپا را به همراه آورد. ارسلور میتال پیش بینی قبلی خود برای تقاضای فولاد در اروپا را در سال 2014 حدود 2 تا 3 درصد پس از یک عملکرد بهتر در سه ماهه نخست در این منطقه افزایش داد. تیسن کروپ پس از تقریبا دو سال ضرردهی در ماه های ژانویه - مارس امسال سود به ثبت رسانده است.
به هر صورت زمانی که تعداد قابل توجهی از فولادسازان اروپایی اعلام کردند که نسبت به چشم انداز بازار صنعت فولاد در باقی مانده سال چندان خوش بین نیستند، قیمت های فولاد روندی نزولی به خود گرفت. به عنوان قیمت های کلاف نورد گرم داخلی شمال اروپا به طور میانگین 442-454 یورو در هر تن تحویل در محل کارخانه برای سال جاری است که طبق گزارش فرست استیل کمتر از میانگین سال 2013 است.
عرضه مازاد فولاد در بازار قیمت ها را تحت فشار قرار داده که با واردات خارج از اروپا شرایط بازار آن را وخیم تر کرده است.
در آخرین کنفرانس صنعت فولاد اروپا که در بروکسل برگزار شد ، رییس جدید اروفر ( انجمن آهن و فولاد اروپا) و قائم مقام اجرایی مدیرعامل ارسلور میتال آقای رابرچت هیمپه اظهار داشت که اجرای مقررات و قوانین حفاظتی بر علیه واردات دامپ شده همچنان در سال جاری با جدیت دنبال خواهد شد. او اضافه می کند که ما کاملا یک بازار آزاد هستیم. این موضوع تا زمانی که رقابت عادلانه باشد، به هیچ وجه مشکل ساز نخواهد بود اما اگر ثابت شود که به واردات یارانه داده شده است، ما اقدامات خود را اتخاذ خواهیم کرد. سیاست گذاری های مربوط به انرژی و محیط زیست همچنان نقش مهمی را در صنعت فولاد اروپا بازی خواهد کرد و در سال جاری احتمالا با محدودیت های تولید گازهای آلاینده هزینه های آنان بالا رفته و در نتیجه قیمت ها افزایش پیدا خواهد کرد.
اما نمایندگان صنعت از تعهدات کمیسیون اروپا نسبت به طرح عملی فولاد که برای رقابتی کردن این صنعت تدوین شده استقبال کرده اند. علاوه بر این رای پارلمان اروپا مبنی بر رسیدن به هدف 20 درصدی در سهم تولید ناخالص داخلی از این صنعت در اروپا تا سال 2020 نیز گام مثبتی در این راستا قلمداد شد.
بنابر این با مشاهده نخستین علائم بهبود در اینجا سوال عمده برای فولاد سازان اروپا این خواهد بود که آیا این وضع پایدار خواهد بود و مدیرعامل فوست آلپاین ولف گانگ ادر در اوایل ماه ژوئن با طرح این سوال اظهار داشت که چند سال آینده باید تصمیمات قاطعی را اتخاذ کرد.

ترکیه
تولید فولاد در ترکیه کمتر از پیش بینی های قبلی برای سال 2013 بود که به شدت تحت تاثیر کاهش سود حاشیه ای بین هزینه های آهن قراضه و قیمت های محصولات نهایی بوده است.انتظار می رفت تولید در سال 2013 نسبت به سال 2012 افزایش پیدا کند و اندکی در سه ماهه چهارم هم افزایش پیدا کرد اما مجددا به شدت تحت تاثیر قطعی برق در ماه دسامبر قرار گرفت.
تولید فولاد ترکیه با 3.4 درصد کاهش در سال 2013 نسبت به سال 2012 به 34.65 میلیون تن رسید، در حالی که تولید شمش با 2.8 درصد کاهش به 26.3 میلیون تن و تولید تختال ( slab) با 5.3 درصد کاهش به 8.36 میلیون تن رسید. اما ترکیه همچنان هشتمین فولادساز بزرگ در جهان در سال 2013 محسوب می شود.
حدود15.5 میلیون تن ظرفیت بلااستفاده در طی سال گذشته در صنعت فولاد ترکیه وجود داشت که 13 میلیارد دلار از درآمد آن کاسته است. ترکیه در سال 2013 فقط 53 درصد از ظرفیت نصب شده تولید اسلب و 61 درصد از ظرفیت ورق نصب شده استفاده کرده است.این بدین معنی است که 7.4 میلیون تن از ظرفیت های نصب شده اسلب در سال 2013 بلااستفاده مانده ؛ در حالی که واردات اسلب آن در سال 2013 به 2.3 میلیون تن بالغ شد.
کل تولید تختال یا اسلب فقط 8.36 میلیون تن بود که 5.3 درصد کمتر از 2012 است . انجمن فولادسازان ترکیه می گوید با وجود افزایش واردات و کاهش حجم تولید صادرات ورق ترکیه در سال 2013 حدود 27 درصد افزایش داشته است که نشان می دهد تولیدکنندگان ارزش افزوده محصولات نیمه نهایی خود را بالا برده و سپس آن را صادر می کنند.
تولید لوله های فولادی در ترکیه به دلیل تقاضای ضعیف و اقدامات حمایت گرایانه ( protectionist) در بعضی از بازارهای صادراتی افزایش نداشت ؛ اما به گزارش انجمن تولیدکنندگان لوله ترکیه بخش ساختمانی داخلی تقویت صنعت خودروسازی و پروژه های خطوط لوله آب توانست صنعت نورد لوله فولادی را فعال نگهدارد به نحوی که در سال 2013 مانند سال قبل آن میزان تولید لوله های فولادی در 4.25 میلیون تن ثابت باقی ماند.
حجم صادرات لوله های فولادی به امریکا و اتحادیه اروپا در سال 2013 کاهش یافت اما این صنعت توانست بخشی از ضرر و زیان ناشی از کاهش صادرات خود را با صدور به کشورهای شمال افریقا جبران کند.
ترکیه 1.86 میلیون تن لوله فولادی در سال 2013 تولید کرد که در مقایسه با سال قبل 2.4 درصد کمتر است. کل ارزش این محصولات بالغ بر 1.64 میلیارد دلار است که 7.26 درصد نسبت به سال قبل تنزل کرده است.

امریکای شمالی
استمرار شرایط بهبود
تولید فولاد امریکای شمالی سال گذشته با 1.9 درصد کاهش به 119.3 میلیون تن رسید. تولید فولاد امریکا ( US ) با 2 درصد کاهش به 87 میلیون تن رسید. بنا به گزارش ورلد استیل در چهار ماه اول امسال تولید هر کدام نسبت به مدت مشابه سال قبل آن (2013) به میزان اندکی به ترتیب 0.7 درصد و 0.1 درصد افزایش پیدا کرد.
از دو فولادساز بزرگ در امریکا یعنی یو اس استیل رتبه سیزدهم خود در جدول فولادسازان بزرگ را حفظ کرده اگر چه تولید آن با 5 درصد کاهش به 20.4 میلیون تن رسید. تولید کارخانه فولادسازی نوکور
( Nucor) اندکی ( 0.2 درصد) افزایش داشت اگر چه در جدول رتبه آن با یک رتبه کاهش به شانزدهم تنزل کرد.
سایر فولادسازان واقع در امریکا در بین 100 فولادساز برتر در جهان عبارتند از استیل دینامیک، آکه استیل و کامرشل متالز.
مدیرعامل موسسه استراتژی فلزات واقع در امریکا در ایالت پنسیلوانیا می گوید که سال گذشته چالش دیگری با کاهش قیمت ها و میزان پایین بهره برداری ها پیش روی فولادسازان بوجود آمد. شرایط بازار نهایی بسیار متزلزل بوده است؛ صنعت خودروسازی همچنان عملکرد درخشانی داشته اما سایر بازارهای بزرگ مانند انرژی، لوله سازی و فولادهای مخصوص قطعات خودرو اندکی ناهماهنگی و تزلزل داشتند.
در میان اقدامات بزرگ شرکت های فولادی در امریکا ارسلورمیتال و
Nssmc مشترکا کارخانه تیسن کروپ در کالورت در ایالت آلاباما را خریدند. در حال حاضر کارخانه سوراشتال علاقه مند به فروش دو کارخانه در امریکا ( دیربورن و کملبوس) بوده اما نتیجه کار مشخص نیست.
بنا به گزارش پلومردر حال حاضر سرمایه گذاری های قابل توجهی در زمینه تولید مواد اولیه در داخل صورت پذیرفته است و این روند احتمالا ادامه داشته باشد.
شرکت فولادسازی نوکور واحد آهن اسفنجی خود در لوئیزیانا را در ماه دسامبر راه اندازی کرد و شرکت های اکه استیل و استیل دینامیک با مگنتیش سرمایه گذاری مشترک داشته اند.
شرکت Essar هندوستان توانست برای واحد گندله سازی 7 میلیون تنی خود در مسابی رینج در ایالت مینه سوتا وام دریافت کند و فوست آلپین در حال اجرای پروژه 2 میلیون آهن اسفنجی (HBI) ( آهن بریکت گرم) در ایالت تگزاس است.
چالرز براد فورد از گروه صنعتی فلزات و مشاوره ای نیویورک امریکا می گوید: اگر نگاهی به سودآوری مواد اولیه بیاندازید، بسیار بالاست و فولادسازان باید مجتمع های خود را بازسازی کرده تا به مواد اولیه اختصاصی هم دست داشته باشند که در گذشته برعکس بود.
پلومر می گوید: رشد بازارهای خودروسازی و انرژی فولادسازان را ترغیب کرده است که واحد فولادهای مهندسی را ایجاد کنند . تیمکن ، نوکور، جردائو و استیل دینامیک همه به ظرفیت های خود افزوده اند و مالک استیل رپابلیک در حال ساخت واحد فولادهای مهندسی در مونتری مکزیک است.
از جنبه تقاضا پلومر معتقد است که برای دومین سال متوالی بخش مسکن رو به رشد گذاشته و از پایین ترین سطح به رشد دو رقمی رسیده است.
علاوه بر این در اواخر 2013 ما شاهد افزایش اولیه در بخش ساختمان های غیرمسکونی نیز بودیم. این بازار برای فولاد بسیار حائز اهمیت و قابل توجه است.
براد فورد می پذیرد که مسئله مهم این است که آیا واقعا بخش ساختمان های غیرمسکونی بهبود یافته؛ اگر افزایش مصرف AHSS به مفهوم استفاده کمتر فولاد در خودرو است ؛ سال گذشته حقیقت این بود که به دلیل نبود برنامه زیرساختاری خوب موفقیتی حاصل نشد.
با وجود اینکه سال کنونی با چالش آغاز شد اما تحلیل گران پیش بینی می کنند که به طور معقولی سال خوبی برای بازار فولاد امریکا بوده و اکثر بخش های مهم مصرف کننده از تقاضای خوبی برخوردار باشند. بخش مسکن و ساختمان های غیرمسکونی رو به بهبود خواهد گذاشت. بازار انواع لوله های انتقال انرژی فولادی نیز رو به بهبود است . تجهیزات ساختمانی باید با بهبود بازارهای ساختمانی از بازار پر رونقی برخوردار شود. طیف وسیعی از بخش ها به این رشد کمک خواهد کرد.
واردات فولاد همچنان یک زمینه نگرانی است؛ امریکا بزرگترین واردکننده محصولات فولادی در سال گذشته به میزان 28.6 میلیون تن بود. سال گذشته صادرات کارخانه های فولادسازی داخلی امریکا 0.5 درصد کاهش داشت و واردات 4 تا 5 درصد کاهش نشان داد. صادرات در نخستین سه ماهه سال 2014 حدود 1.2 درصد افزایش و واردات فولاد 17.5 درصد افزایش داشت. نگرانی اینجاست که سهم بازارهای وارداتی نیز در سال 2014 رو به افزایش است.
هنوز بازار فولاد امریکا دچار بحران است. اما مصرف ظاهری احتمالا نسبت به سال قبل 5 تا 9 درصد افزایش داشته باشد و بخش اعظم بازار رو به بهبود است اگر چه در حد شکوفایی نیست از جمله بخش ساختمانی غیرمسکونی در چنین شرایطی قرار دارد.

آسیا - پاسیفیک
رونق در ژاپن ، بهبود در انتظار کره جنوبی
سال گذشته پس از چین شاهد روندهای متفاوتی در دو کشور بزرگ تولیدکننده فولاد در شرق آسیا بودیم.
ژاپن که دومین تولیدکننده بزرگ فولاد خام در جهان است، سال گذشته در چارچوب سیاست های اقتصادی تدوین شده نخست وزیر آبه شینزو تحت عنوان Abenomics که از بسته های مشوق های اقتصادی استفاده شد ، از بهبود تقاضای داخلی بهره مند گردید. در طول سال صنعت ساختمانی کشور عملکرد مطلوبی از خود نشان دادو آمار بخش تولیدی آن بخصوص در بخش خودروسازی در اواخر سال 2013 افزایش پیدا کرد.
در حقیقت دلیل این روند مثبت اقتصادی این بود که پس از اکتبر 2012 که شرکت های نیپون استیل و صنایع فلزی سومیتومو با یکدیگر ادغام شدند، نیپون استیل و متال سومیتومو ( NssMc) هم با یکدیگر ادغام شده و یکی از بزرگترین کارخانه های فولادسازی در جهان را بوجود آوردند.
ادغام تاثیرات مثبتی در اقتصاد ژاپن گذاشته است که این اتفاق باید در چین نیز بیفتد. تقریبا دو سوم افزایش تولید فولاد خام کشور در سال گذشته ( از 107.2 میلیون تن در سال 2012 به 110.6 میلیون تن در سال 2013 ) مربوط به NssMc بود که رده بندی آن را با یک رتبه افزایش به رده دوم در سال گذشته در جدول فولادسازان برتر جهان ارتقاء داد. دو فولادساز بزرگ بعدی ژاپن یعنی UFE و کوبه توانستند در مجموع بیش از 1.5 میلیون تن به تولید فولادکشور بیافزایند.
اما داستان در کره جنوبی متفاوت بود. تولید ناخالص داخلی (GDP ) آن 3 درصد در سال 2013 افزایش یافت و به طور امیدوارکننده ای میزان سرمایه گذاری در بخش ساختمانی داخلی افزایش پیدا کرده و سفارشات کشتی سازی آن رونق گرفت. اما استمرار معمولا ضعیف تقاضای فولاد، فولادسازان کشور را مجبور ساخت تا تولیدات خود را تعدیل کنند که با 3 میلیون تن کاهش، تولید فولاد خام در سال گذشته به رقم 66.1 میلیون تن رسید. دو فولادساز بزرگ کره جنوبی یعنی پوسکو وهیوندایی هر دو کاهش تولید را به ثبت رسانده اند.
در واقع پوسکو تا حدی نتایج ضعیف تر خود را در سال 2013 ( با کاهش بیش از 1.5 میلیون تن تولید فولادخام) به دلیل افزایش رقابت در داخل و خارج توجیه کرد.
درکره جنوبی شرکت فولاد هیوندایی ( ردیف بیستم رده بندی) ظرفیت تولید فولاد خام خود را با دو برابر افزایش از طریق راه اندازی سه کوره بلند در یک ردیف از شروع سال 2010 در مدت چند سال از 12 میلیون تن به 24 میلیون تن رساند. برای رسیدن به این افزایش ظرفیت واحدهای نورد با ظرفیت تولیدی 8.8 میلیون تن کلاف نورد گرم، 3.5 میلیون تن ورق سنگین ( heavy plate) را نصب کرده و نیز کارخانه فولادسازی هیوندایی و واحد نورد سرد زیرمجموعه خودیعنی هیوندایی هیسکو را با یکدیگر ادغام کرد.بخشی از این تولید اضافی ورق کارخانه های خودروسازی هیوندایی و کیا را تغذیه خواهد کرد که هر دو خودروساز توسط همان شرکت مادر فولاد هیوندایی یعنی گروه موتور هیوندایی کنترل می شوند. چنین ادغام عمودی مهیجی بدین مفهوم است که پوسکو ( ردیف ششم در رده بندی) با رقابت بیشتری مواجه است.
اگر چشم انداز خوبی برای بازار صادرات وجود داشت، این رقابت نمی توانست مایه نگرانی باشد ؛ اما به نظر نمی رسد که علت این باشد چون پوسکو اخیرا گفته که دلیل آن ظرفیت مازاد فولادسازی ها در چین و ظهور غول عظیم فولادسازی ژاپن یعنی NccMc است.
فولادسازان ژاپنی امسال با شرکت های خارجی بیشتر ادغام خواهند شد مثلا کارخانه فولادسازی JFE این کشور که مشابه پوسکوی کره جنوبی است و امسال در ردیف نهم قرار دارد، در حال ادغام دو واحد میلگرد و مفتول با همین واحد نورد در شرکت وابسته نوردمیلگرد ساختمانی و مقاطع است چون شرکت مادر آنان یعنی گروه JFE بدنبال افزایش رقابت با واحدهای نورد در ژاپن و خارج است.
برای باقیمانده سال 2014 تمام این فولادسازان بزرگ نخستین کارخانه هایی خواهند بود که به دقت به بازارهای داخلی خود توجه خواهند کرد. در ژاپن مسئله اصلی تاثیر نخستین افزایش مالیات بر مصرف کشور از سال 1997 بوده است . این مالیات که در ماه آوریل امسال اجرا شد و از 5 درصد به 8 درصد افزایش یافت، می تواند تاثیر منفی بر روی تقاضای داخلی فولادبگذارد، گر چه فولادسازان داخلی انتظار کاهش قابل توجهی را ندارند.
در کره جنوبی مسئله کنونی در خصوص افزایش ظرفیت واقعی کشور برای تقویت اقتصاد کشور و افزایش تقاضا برای فولاد است. انجمن آهن و فولاد کره پیش بینی می کند که امسال بهبود اندک باشد به طوری که مصرف فولاد 1.4 درصد و تولید محصولات نهایی 3.8 درصد افزایش داشته باشد. اما باید توجه کرد که مصرف و تولید هرگز واقعا به سطح بالای قبل از بحران اقتصاد جهانی در سال 2008 نرسد. چون ابهام در داخل وجود دارد، یک موضوع جالب حرکت به سمت توسعه در خارج کشور است. فولادسازان ژاپنی و کره ای و نیز تایوان به طور فزاینده ای در پروژه های خارج از کشور بخصوص در آسیای جنوب شرقی سرمایه گذاری کرده اند.
یکی از فعال ترین تعقیب کنندگان این راهبرد شرکت فولاد چین تایوان ( CSC ) است که در ردیف 39 جدول قرار دارد و سال گذشته یک واحد 1.2 میلیون تنی واحد نورد سرد در ویتنام راه اندازی کرده و در حال حاضر به عنوان یک سهامدار اقلیت در کارخانه فولادسازی فورموسا هاتینه سرمایه گذاری می کند.
کارخانه فورموساهاتینه نیز که در ویتنام واقع است، در کل منطقه به بزرگترین مجتمع فولادسازی تبدیل خواهد شد. احتمالا ظرفیت اولیه 3.5 میلیون تنی آن تا پایان سال 2015 راه اندازی شده و تا سال 2017 به 10.5 میلیون تن و تا سال 2020 به 22 میلیون تن برسد.

روسیه و کشورهای CIS
کاهش درآمد روسیه
سودآوری فولادسازان روسیه در سال 2013 با کم شدن فاصله بین قیمت های مواد اولیه و محصولات فولادی کاهش یافت. این شرکت ها سعی کردند تا با این روند از طریق کاهش سایر هزینه ها از جمله هزینه های سرمایه ای مقابله کنند.
هزینه های سرمایه ای کاهش یافت چون سیکل سرمایه گذاری در بسیاری از فولادسازان روسیه پایان یافت در حالی که هیچ پروژه جدیدی به دلیل نیاز به جذب پروژه های جدید توام با چشم انداز محتاطانه در این بازار آغاز نشده است.
شاخص روزانه Steel First بازار نقد برای سنگ آهن با عیار 62 درصد تحویلی به بندر کینگدائو چین در سال 2013 به طور میانگین به 135.9 دلار در هر تن رسید که 5 درصد نسبت به میانگین 129.45 دلار در هر تن 2012 بالاتر است.
میانگین قیمت صادراتی کلاف نورد گرم cis ( یکی از مهمترین محصولات صادراتی روسیه)543.2 دلار فوب دریای سیاه بود که 6 درصد پایین تر از میانگین 577.88 دلار در هر تن در سال 2012 است.
کارخانه فولادسازی سوراشتال روسیه یکی از فولادسازان روسی بود که مهمترین برنامه بزرگ ارتقاء کارآمدی روسیه را اجرا کرده و در سال 2013 توانست هزینه های عمومی و مدیریتی خود را با 15 درصد کاهش به 639 میلیون دلار برساند.
درآمد شرکت نسبت به مدت مشابه سال گذشته با 4 درصد کاهش به 2.06 میلیارد دلار رسید به طوری که عملکرد مالی آن را کارخانه های فولادسازی سوراشتال در امریکا حمایت می کردند. این فولادساز تا 19 درصد نسبت به سال قبل آن از هزینه های سرمایه گذاری خود به 1.2 میلیارد دلار کاهش داد.
درآمد کارخانه فولادسازی نووولیپتکس ( NLMK ) با 21 درصد کاهش در سال 2013 نسبت به مدت مشابه سال قبل آن به 1.5 میلیارد دلار رسید. این شرکت از هزینه های عمومی و مدیریتی خود 5 درصد کاسته و در همین دوره آنرا به 424 میلیون دلار رسانده و نیز هزینه سرمایه ای خود را با 48 درصد افزایش به 756 میلیون دلار نسبت به مدت مشابه سال قبل آن رساند.
درآمد کارخانه فولادسازی مگنیتوگورسک ( MMK ) در سال 2013 با 10 درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال قبل آن به 1.22 میلیارد دلار رسید. این شرکت هزینه های عمومی و مدیریتی خود را با 8 درصد کاهش در سال گذشته به 524 میلیون دلار رساند. MMK 622 میلیون دلار در سال 2013 در بخش دارایی های ثابت سرمایه گذاری کرد که 8 درصد از 12 ماه گذشته کمتر است.
فولادسازان روسی درنظر دارند که در سال 2014 هزینه های سرمایه ای خود را بیشتر کاهش داده و در عین حال می خواهند از هزینه های خود بکاهند.
بازار محصولات طویل cis در سال گذشته پس از راه اندازی مینی میل های جدید در روسیه با کل ظرفیت 3 میلیون تن در سال وارد یک مرحله ساختار جدید شد. بزرگترین واحدهای نورد توسط سوراشتال و NLMK ساخته شده اند.
سوراشتال تولید میلگرد آجدار خود را در واحد نورد یک میلیون تنی در سال ( واحد مینی میل 700 میلوین دلاری در منطقه ساراتوو) در دسامبر آغاز کرد.
واحد 1.5 میلیون تنی در سال مینی میل کالوگا متعلق به NLMK در اواسط سال گذشته راه اندازی شد.در نتیجه عرضه جدید قیمت های میلگرد آجدار داخلی روسیه در سال 2013 افزایش قابل توجهی نداشت که معمولا در طول فصل فعالیت های ساختمانی افزایش می یابد.
قیمت های میلگرد آجدار نیز نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرد. قیمت میلگرد آجدار در روسیه به طور میانگین 17160 روبل ( 500 دلار) در هر تن تحویلی در محل کارخانه برای کالای A500C دوازده میلی متری در منطقه مرکزی بین اول ژانویه تا اول سپتامبر 2013 هر تن 575 دلار در هر تن در همان روز سال قبل آن بود.
حجم تولید ظرفیت های جدید احتمالا حداقل بخشی از واردات میلگرد آجدار از اوکراین را پس از راه اندازی متوقف کند. بزرگترین فولادساز اوکراین متالواینوست است که در رده بندی در ردیف 28 قرار دارد، گفته است که تولیدات و فروش واحدهای آن تحت تاثیر بحران سیاسی در کشور قرار گرفته است.
در اواخر فوریه نیروهای روسی کنترل شبه جزیره کریمه را در جنوب اوکراین را در اختیار گرفتند. غرب ، این حرکت را محکوم کرده و اقدام به بلوکه کردن دارایی ها و اموال مقامات روسی و اوکراینی و خویشاوندان و نزدیکان ولادیمیر پوتین که نقشی در ماجرای اوکراین در داشتند، کرد. این تحریم ها نیز دارایی های چندین شرکت را که گفته می شود در ایجاد بی ثباتی در اوکراین نقش داشته اند را مسدود کرد.
فولادسازان روسی گفته اند که آنان تاکنون تحت تاثیر این تحریم ها قرار نگرفته اند. اما به هر صورت بعضی از بانک های اروپایی خریدهای فولاد از اوکراین را فاینانس نکردند. طرفداران روسی دخیل در این بحران اعلام خودمختاری در شرق اوکراین که بیشترین فولاد آن در آنجا تولید می شود ، را کردند. بعضی از شاهدان گفتند که این حرکت به مفهوم استقلال و در نهایت اتحاد با روسیه است.
افزایش درگیری ها در شرق روسیه برای صنعت فولاد ( تولید و حمل و نقل آن) برای منطقه ایجاد تهدید خواهد کرد.