هم در تولید اشتغال هم در تولید ارزشافزوده، محصول نهایی ارجح بر خام فروشی است
دنیای معدن - وضع عوارض بر صادرات سنگآهن این روزها بحث داغ در معدن کاران است. موضوعی که بهواسطه برآورد کمبود سنگآهن در سالهای آتی وضعشده و حتی برخی مجموعهها در حال حاضر نیز از نبود آن مینالند. ذوبآهن به عنوان مجموعه تأثیرگذار در تولید کشور نبود مواد اولیه را دلیلی بر تولید کمتر از ظرفیت خود میداند، از طرف دیگر معدن کاران این مجموعه را متهم به پرداختهای نامنظم میدانند و راهکار را تعدیل نیرو در این مجموعه بیان میکنند. در این خصوص گفتگویی با دکتر محسنی، عضو هیئتمدیره بورس کالای ایران که معاون سابق بازرگانی ذوبآهن اصفهان نیز بود، داشتیم.
به گزارش دنیای معدن، محسنی عنوان کرد: راهکار تعدیل نیرو بسیار اشتباه است، دولت نمیتواند در زمانی بگوید تعدادی نیرو گرفته شود و زمانی که مجموعه به مشکل خورد آنها را تعدیل کند. باید این موضوع در ابعاد ملی حل شود. آنهم در شرایطی که غنی از این منبع خدادادی هستیم و صنایع فولادی نیازمند آن هستند ؛ چرا باید بدون در نظر گرفتن نیاز صنایع آن را صادر کنیم و موجبات بیکاری هموطنانمان را مهیا سازیم.
عضو هیئتمدیره بورس کالای ایران در ادامه اشاره کرد: وضعیت بورسی حاکی از سودهای بالای سنگ آهنیهاست. در این شرایط که مجموعههای خواهان سنگآهن به مشکل برخوردهاند سایر بخشها ازجمله تولیدکنندگان سنگآهن باید همکاری کنند.
وی افزود: هر یکتن مواد معدنی یک نیروی انسانی میخواهد درحالیکه هر تن فولاد در سطح شمش 35 نفر نیاز دارد. در کشوری که مشکل بیکاری دارد بهجای خام فروشی بهتر است صادرات شمش که اشتغالزایی بیشتری نیز دارد اولویت قرار گیرد. این موضوع در بحث ارزآوری هم نمود دارد. صادرات شمش نسبت به مواد معدنی طبق برآوردها 97 دلار ارزآوری بیشتری دارد. این بحث منوط به ذوبآهن نیست بلکه یک نگاه ملی مدنظر ماست. قطعاً صادرات در حدی که ارزآوری بالاتر و اشتغالزایی بیشتری دارد باید ارجح باشد.
دیدگاهتان را بنویسید