ماجرای مرگ بی صدای ۳ کارگر در معدن تاریکدره سوادکوه / چه کسی پاسخگو است؟

به گزارش دنیای معدن، کارگرانی که به نوعی سخت ترین کار دنیا را تجربه می کنند؛ اما در بعضی از معادن آنچنان که شایسته است با آن ها رفتار نمی شود؛ حتی چندی پیش که خبر فوت دو کارگر در معدن تاریکدره سوادکوه منتشر شد، خبرگزاری ها و اصحاب رسانه آنطور که باید این خبر را پوشش ندادند.
بعضی از خانواده های کارگران فوت شده در کلیپی که مدتی پیش در فضای مجازی منتشر شد بر این اتفاق اظهار ناراحتی و نارضایتی کردند و از عدم پوشش این خبر در مقایسه باسنگسار شدن یک توله خرس قهوه ای که به طرز بی رحمانه ای در سوادکوه کشته شد، گفتند و تاکید کردند که رسانه ها و مسئولین در این مورد کوتاهی کردند و جان از دست رفته کارگران معدن را نادیده گرفتند.
در این خصوص تیم انجمن جامعه شناسی و جنبش عدالت خواه دانشگاه مازندران با تشکیل گروهی مرکب از اعضای انجمن علمی جامعه شناسی و جنبش عدالت خواه دانشجویی دانشگاه مازندران و به قصد فهم آنچه روی داده، ریشه یابی و تبیین علت ها و شناخت ظالم و مظلوم به سوادکوه محل حادثه مراجعه کردند.


در گزارشی از این بازدید آمده است: اینجا همان واژه ها به اشک و خشم، بُهت و بُغض، زخم و درد، و داد و بی داد بدل می شوند. اینجا دیگر می بینی، میبینی که فرزندی بی پدر، پدری بی فرزند، همسری بی شوهر، و مادری بی پسر شده است. وارد دنیایی شده ای که نگاه هایی توام با استیصال و خشم تنها یک خواسته دارد، عدالت....
آن ها به منزل پدری مرحوم ابراهیم غضنفری و پدر خانم او رفتند و پای سخن همسر، پدر، مادر و برادرانش نشستند. پس از چرخی در منطقه و سخن با چند معدنچی دیگر، به گفت و شنود با باقی کارگران پرداختند، از روزگار سختشان و از سوء استفاده کارفرما از تنگنای معیشت شان برای تحمیل شرایط غیر انسانی بر آنان شنیدند و به طور خلاصه ایرادات اولیه بنا بر گفته خانواده متوفی و چند کارگر معدن دیگر شامل موارد زیر بود:
١- حقوق های بعضا حتی زیر پایه حقوق
٢- نبود امنیت شغلیق با قرارداد های کاری یک ماهه و سفید امضاء
٣- نبود کمترین امکانات و تدابیر ایمنی
٤- سابقه دار بودن کارفرما در حوادث منجر به فوت و مصدومیت کارگران در سالیان قبل
٥- واگذاری غیر کارشناسی این معدن به کارفرمایی بدون سابقه فعالیت، آشنایی و تخصص در این حوزه، عدم آموزش کارگران
٦- تسلط و هژمونی تام کارفرما بر نهاد های حکومتی ناظر.
٧- اسفناک شدن وضعیت کارگران از همه نظر پس از خصوصی سازی و باز گذاشتن دست کارفرما بر ظلم و تعدی

اهل فن به آئین نامه ها و مقررات مربوطه که موارد بسیار مهمی، چون ۸۰ ساعت آموزش به ازای هر یک سال کار در معدن، الزام حضور مسئول و مامور ایمنی به طور دائم، ایمن سازی محل کار معدنچیان، توسط تیم ایمنی یک ساعت قبل از شروع کار در آن محل، وجود دفتر گازسنجی و ثبت روزانه و مداوم سطح گاز محل کار توسط واحد ایمنی و حضور نیرو و امکانات امداد و نجات سریع در محل کار را شامل می شود، اشاره کردند که بنا بر اظهارات صریح خانواده متوفی و چند کارگر و شاهد، هیچ کدام رعایت نشده بوده است. عدم رعایت این موارد که مستقیما با جان انسان ها در ارتباط است، خطای کوچکی نیست. var player = videojs('player_686247_736378',{poster:'',width:400,height:300}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/736378',{},function (data) {}); })); کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
تیم انجمن جامعه شناسی و جنبش عدالت خواه دانشگاه مازندران با تشکیل گروهی مرکب از اعضای انجمن علمی جامعه شناسی و جنبش عدالت خواه دانشجویی دانشگاه مازندران در خصوص این اتفاقات و بازدید از منطقه، دیدار با معدنچیان و خانواده های آن ها و مطالبه از مسئولین امر می گوید که مطالبه صریح و منطقی دانشجویان دانشگاه مازندران اجرای قاطع و بی اغماض قانون و برپایی داد و عدل است. ما ضمن همدردری با آسیب دیدگان این حادثه تلخ، با چشمانی باز و حس مسئولیت ناشی از رسالت دانشجویی، تا حصول نتیجه قطعی و اجرای عدالت در کنار خانواده های صدمه دیده خواهیم ماند و هر اقدام مسئولین را زیر نظر خواهیم داشت. امید داریم که با احقاق حق مظلوم و تنبیه ظالم دیگر بار شاهد اینگونه حوادث دردآور، که موجی از اشک و غم را بر چهره های رنج کشیده معدنچیان و زن و فرزندان بی گناه شان می نشاند، نباشیم.
انجمن اسلامی دانشگاه مازندران نیز با انتشار متنی اعلام کرد که در کنار برادران و خواهران خود در جنبش عدالتخواه دانشگاه مازندران تا احقاق حقوق خانواده های داغ دار معدنچیان و هشیار سازی مسئولان ذی ربط پایدار و ثابت قدم خواهد ماند.
این تشکل در ادامه متن منتشر شده در این خصوص به پویایی دانشگاه و دانشجویان دراین گونه مطالبات اشاره کرد و گفت: دانشگاه و جنبش دانشجویی مسلمان و زنده در قبال آنچه در اطرافش می گذرد، نمی تواند بی تفاوت باشد. ما ظلم را محکوم و تا جایی که توان دارد در مقابلش می ایستیم. درس عدالتخواهی و حق طلبی یگانه آموزه ایست که در کنار ارزش های دین مبین اسلام بر تارک شیعیان راستین حضرت علی (ع) در طول تاریخ می درخشد.
اتفاق اخیر در باب کشته شدن دو معدنچی مظلوم در معادن شهرستان سوادکوه ضایعه ای بود که در میان آرشیو خبری رسانه ها و سیاست ورزی بعضی مسئولان و دست اندرکاران گم شد.
از سایر تشکل های دانشگاه نیز برای پیوستن به این جریان مطالبه گرانه دعوت می کنیم!

اما داستان همین جا ختم نشد! از ۳۰ خردادماه ۹۸ تا به امروز 49 روز می گذرد، یعنی درست از روز فوت این دوکارگر معدن یک ماه و نیم گذشته و متاسفانه بار دیگر شاهد خبر فوت کارگر دیگری در همان معدن بودیم.
بر اساس اطلاعات منتشر شده از این اتفاق، ۱۲ مردادماه یک معدنچی بنام «محمد حسنپور» در معدن زغال سنگ تاریکدره سوادکوه بر اثر گاز گرفتگی جان باخت. علی عباسی، مدیرکل پزشکی قانونی مازندران در این خصوص گفته بود که عصر روز شنبه ۱۲ مردادماه ۹۸ خبری مبنی بر فوت یک کارگر ۴۴ ساله در معدن «تاریکدره» سوادکوه به پزشکی قانونی و نیروی انتظامی گزارش شد.
به گفته عباسی یک گروه از کارشناسان پزشکی قانونی شهرستان برای پیگیری و علت مرگ به منطقه اعزام شدند. در عین حال جسد برای شناسایی و کشف علت مرگ به پزشکی قانونی ساری منتقل شد.


شرکت زغال سنگ البرز مرکزی، مسئول کشته شدن ۳ کارگر معدن است محمد ابراهیم خسروی، دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه مازندران پیرامون کشته شدن سه تن از کارگران معدن تاریک دره از توابع استان مازندران به خبرنگار خبرگزاری دانشجو می گوید که علت اصلی این حادثه عدم آموزش صحیح به آنان و عدم درک کارگران از شرایط معدن بوده است.
او همچنین می گوید که مهندسی که به اوضاع نظارت داشته باشند، در معادن حضور ندارند و بعد از این جریان حادثه را از کارگرانی که در آنجا حضور داشتند، جویا شدیم و به نتایجی هم دست پیدا کردیم.

خسروی به عدم ارتباط مناسب صاحب معدن با کارگران اشاره می کند و می گوید که صاحب معدن تاریک دره با کارگران رابطه خوبی برقرار نکرده است. این معادن زیر نظر شرکت ذغال سنگ البرز مرکزی هستند. ادعای این شرکت نسبت به اعتراضات ما این است که ما مخالف خصوصی سازی در استان هستیم. در صورتی که این موضوع درست نیست.
وی با بیان اینکه شرکت ذغال سنگ البرز مرکزی خودش را از تعهداتش نسبت به معادن استان مازندران جدا کرده است، گفت: آن ها می گویند که معادن زیر نظر ما نیست. این حرف معنایی ندارد. معادن با وجود خصوصی بودن، زیر نظر شرکت ذغال سنگ البرز مرکزی بوده و نظارت رآنان بر عهده این شرکت است.

خسروی با بیان اوضاع نامطلوب کارگران میگوید که شرایط کارگران اصلا خوب نیست. ممکن است چندین ماه متوالی حقوق دریافت نکنند. آنان از عدم آموزش کافی و ایمنی در کار رنج می برند. مسئول تمامی این وقایع، شرکت ذغال سنگ البرز مرکزی است، که زیر نظر شرکت ملی فولاد است و نسبت به تمامی این جریانات بی تفاوت است.

دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه مازندران مازندران وزارت کار و صنعت معدن تجارت را دو وزارتخانه ای معرفی می کند که مستقیما با حوادث اخیر معدن ارتباط دارند و در واقع شرکت ملی فولاد، تحت نظر وزارت صنعت معدن تجارت است.
به عقیده او نظارتی بر روی معادن وجود ندارند. همچنین نمایندگان استان در مجلس شورای سلامی، واکنشی به اتفاقات اخیر نداشتند. اصحاب رسانه هم از انعکاس این خبر خودداری کردند.

مهرجو، دبیر شورای تبیین مواضع بسیج استان مازندران درهمین خصوص اقدام به انتشار مطلبی در فضای مجازی توییتر کرده و در آن به وضعیت بد کارگران معدن سوادکوه اشاره کرد و گفت که قطعا تشکل های دانشجویی انقلابی به این مساله ورود خواهند کرد.

حجت الاسلام باباییان امام جمعه امیرکلای بابل در خصوص فوت کارگران معدن سوادکوه می گوید که در سال های گذشته نیز چنین حوادث و رخداد ها صورت گرفته است. ما انتظار داریم دولت نسبت به کارگران خصوصا کارگران رشته های سخت و طاقت فرسا احتمام جدی بورزند. زمینه آرامش آنان را فراهم کنند. اینگونه نباشد که بخاطر عدم امکانات و تجهیزات لازم کارگران ما دچار آسیب شوند و یا از دنیا بروند و خانواده و شهری را داغدار کنند.
او معتقد است جامعه ای که دچار آسیب و یا داغدار می شود، دولت موظف است جلوی این آسیب روانی و روحی جامعه را بگیرد. کارگران نقش مهمی در حرکت اقتصادی و اقتصاد مقاومتی دارند و نباید این قشر را تنها گذاشت و یا به مشکلات این افراد رسیدگی نشود. نباید با کوتاهی و سهل انگاری ها منتظر حوادث این چنینی در جامعه کارگران باشیم و باید از آنان حمایت کنیم. حمایت نباید تنها زبانی باشد و انتظار مردم و کارگران از دولت این است که در عمل نیز با آنان همراه باشند و به مشکلات آنان و حق شان رسیدگی شود.
به گفته امام جمعه امیرکلای شهر بابل مردم باید حق کارگران را از دولت مطالبه کنند. انتظار ما این است که دولت و استانداری هر چه زودتر و بهتر نسبت به مساله معیشتی کارگران رسیدگی کنند و همچنین نسبت به محیط کارگری شرایط مطلوبی را فراهم کنند که دغدغه و مشکلی نداشته باشند.