امکان تولید بیش از یک میلیارد تن آهن اسفنجی به روش میدرکس تا سال 2030

اولین کارخانه تولید آهن اسفنجی به روش میدرکس در سال 1969 در پورتلند، اورگان ایالات متحده آمریکا توسط شرکت فولاد میلز پیشین اورگان تاسیس شد. شاید آن زمان کسی کمتر فکر می کرد که این روش با تمامی مزایا و معایب خود، روزی بتواند عمده تولیدات آهن اسفنجی دنیا را به خود اختصاص دهد و موجبات پیشرفت و توسعه این صنعت را فراهم سازد. بعد از گذشت 38 سال (منتهی به 2006)، میزان مجموع کل تولیدات آهن اسفنجی جهان به حدود 500 میلیون تن رسید. پس از آن، با گذشت زمان و پیشرفت و توسعه واحدهای تولیدی و افزایش ظرفیت، تنها در مدت 11 سال (تا سال 2017) بیش از 800 میلیون تن آهن اسفنجی در دنیا تولید شد. توان فعلی تولید آهن اسفنجی در دنیا بیش از اعداد و ارقام ذکر شده است؛ به طوری که در صورت تداوم توسعه ظرفیت ها امکان تولید بیش از یک میلیارد تن آهن اسفنجی پس از سال جاری تا سال 2030 وجود دارد؛ این رقم نشان دهنده میزان پیشرفت تولید این محصول در دنیا است.

نمودار 1، میزان تولیدات جهانی آهن اسفنجی به روش میدرکس را نشان می دهد. میزان تولیدات این محصول از سال 2013 تا سال 2016 تقریبا در حدود 73 میلیون تن بوده است. اما این میزان در سال 2017 به دلیل راه اندازی واحدهای تولیدی جدیدی مانند Lebedinsky در روسیه با افزایش قابل ملاحظه ای مواجه بود. طبق پیش بینی های انجام شده و با توجه به میزان تولید بیش از 80 میلیون تن در هر سال تا 2020، واحدهای تولیدی این محصول در دنیا تا سال 2030 قادر به تولید یک میلیارد تن آهن اسفنجی با روش میدرکس خواهند بود که در نوع خود رکورد به شمار می رود.

کشورهایی مانند ایران و هند با هدف گذاری و تسهیل سیاست هایی در جهت تولید، نقش بسیار قابل توجهی در این زمینه خواهند داشت. راه اندازی واحدهایی مانند تولید آهن اسفنجی در بیجار و مراغه، در راستای افزایش ظرفیت آهن اسفنجی کشور و جهان راه اندازی خواهد شد. امید می رود که با تکمیل ظرفیت های داخلی و بین المللی این محصول، شاهد اتفاقات بسیار مثبتی در این زمینه باشیم؛ راهی که تا 12 سال آینده (سال 2030)، دنیا را به هدف تولید یک میلیارد تنی آهن اسفنجی خود خواهد رساند.