136195

مناسبات جهانی یا دور زدن تحریم‌ها

دنیای معدن -تحلیل بانک جهانی این است که از هر ۵ شغلی که در سال ۲۰۱۷ میلادی ایجاد شده است ۴ شغل مربوط به صنایع کوچک در اروپاست.

به طور عمده توسعه و پیشرفت اروپا در سایه اس‌ام‌ای‌ها بوده است البته داستان اس‌ام‌ای‌های اروپا با ما فرق می‌کند. اس‌ام‌ای‌ها در اروپا مانند قله‌ای است که دامنه دارد، تعداد زیادی از کمپانی‌های کوچک در راستای تامین قطعات مورد نیاز آنها ایجاد شده است و هدف‌دار هستند اما صنایع کوچک در ایران خوشه‌ای نیستند تا بتوانند به یک شرکت بزرگ سرویس بدهند. از طرف دیگر این شرکت‌های بزرگ هستند که ارتباط مالی، بانکی و سهامداری با امریکا دارند و امریکا به طور غیررسمی می‌تواند این شرکت‌ها را تهدید کند که اگر با ایران مراوده داشته باشند باید سهم همکاری‌شان را با امریکا کم ‌کنند. کوچکترها این مشکلات را ندارند زیرا این شرکت‌ها مستقل هستند، در نتیجه می‌توانیم با شرکت‌های کوچک، متوسط و مستقل ارتباط داشته باشیم چنانکه تاکنون هم این رابطه را داشته‌ایم. ما می‌توانیم برای تامین تجهیزات کارخانه، به طور مثل پمپ را از یک شرکت و موتور را از شرکت دیگر بگیریم، اینجا سرهم کنیم و کارخانه را اینجا بسازیم، در نتیجه این بخش خیلی با تحریم‌ها ارتباط پیدا نمی‌کند. شاید ناچار باشیم مانند گذشته به سمت دور زدن تحریم‌ها برویم چون بخش خصوصی نمی‌تواند منتظر رفع تحریم‌ها باشد و کارش را متوقف کند. البته این اقدام‌ها هزینه‌های ما را افزایش خواهد داد چون در گذشته نیز این موضوع را تجربه کردیم. در دولت دهم، شرایط سخت‌تر بود اما به تولیدمان ادامه دادیم. امروز هم معتقدم باید مناسبات خود را با جهان اصلاح کنیم زیرا در غیر این صورت نمی‌توانیم زندگی کنیم. در جهان امروز واژه خودکفایی مطرود است زیرا یعنی خود را کفایت کردن و به اندازه خود تولید کردن. هر انسانی استعداد ویژه‌ای دارد؛ مگر می‌شود نان خود را در منزل خود بپزد، خودش پارچه ببافد، لباس بدوزد و وقتی بیمار می‌شود خودش را درمان کند؟ وقتی خودکفایی برای یک فرد امکان‌پذیر نیست درباره یک کشور هم نمی‌توان این کار را کرد. مرزها را ما نقاشی کردیم. ما در این محدوده جغرافیایی نفت داریم اما دیگری ندارد و به نفت ما نیاز دارد. کشور دیگر نیز محصول دیگری دارد که ما می‌توانیم از آن استفاده کنیم، در نتیجه بحث مزیت نسبی یا مزیت مطلقه مطرح می‌شود. شما با عوامل تولید چه محصولی را می‌توانید تولید کنید که در آن مزیت داشته باشید و کشورهای دیگر در چه محصولاتی مزیت دارند تا مبادله کرده و در این مبادله هر دو طرف سود کنند؟ در نتیجه، مناسبات تجاری کشورها مانند جریان خون در بدن است. مگر ممکن است این جریان متوقف شود؟ از این رو باید به این سمت و سو برویم که حاکمیت و بخش خصوصی، مناسبات با جهان را در دستور کار قرار دهند. البته اگر این مناسبات به این زودی شکل نمی‌گیرد یا به مصلحت ما نیست، باید به سمت دور زدن تحریم‌ها برویم و مشکلاتش را مانند گذشته حل کنیم زیرا نمی‌توانیم تولید را متوقف کنیم.
بهرام شکوری / عضو هیات رئیسه خانه معدن ایران

دیدگاهتان را بنویسید