مستند معدن یورت در دانشگاه امیرکبیر اکران شد
دنیای معدن - به همت بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر مستند معدن یورت در این دانشگاه اکران شد.
به همت بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر مراسم نخستین سالگرد ریزش معدن یورت با حضور جمعی از اساتید، دانشجویان و علاقمندان این حوزه برگزار شد.
بنابراین گزارش در ابتدای این مراسم ربیعی نژاد مشاور ایمنی سازمان نظام مهندسی معدن به ایراد سخنرانی پرداخت و مباحث فنی و چگونگی ریزش معدن زمستان یورت را شرح داد، پس از آن مستند زمستان یورت به کارگردانی میلاد میرزاباقری اکران شد.
کارگردان مستند معدن بورت در ادامه مراسم گفت: نباید عدالت را بازیچه اهداف سیاسی کنیم، اگر بخواهیم یک مراسم خوب برای شهدای معدن یورت در سالگردشان برگزار کنیم میگویند شاید باز هم اعتراضات کارگری رخ دهد!
در ادامه مراسم تعدادی از کارگران و کارشناسان حوزه معدن به بررسی مشکلات این حوزه پرداختند.
در ادامه بیانیه بسیج دانشجویی دانشکده معدن و متالورژی دانشگاه امیرکبیر در ارتباط با معدن یورت قرائت شد.
متن این بیانیه در ادامه آمده است:
« امروز در میهن اسلامی ما صدای عزاداری پدران و جوانان داغدار معدن یورت استان گلستان طنین انداز شده است. این ندای مظلومیت که در تاریخ کشور جاودانه خواهد شد، برای حق جویان و عدالتخواهان پیامی جز توجه و رسیدگی به خواسته های معدن کاران -این زحمت کشان کم توقع- ندارد.امروز در میه
عظمت این مصیبت ایجاب می کند در همین ابتدا، بسیج دانشجویی دانشکده معدن و متالورژی دانشگاه صنعتی امیرکبیر همنوای با همه سوگواران، ضمن عرض تسلیت خدمت مردم سرافراز و البته داغدار این روزهای ایران، برای بازماندگان صبر عاجل از درگاه خداوند متعال مسئلت کند.
پس از فاجعه معدن آزادشهر، حلقه تخصصی بسیج دانشجویی دانشکده مهندسی معدن و متالورژی بر خود لازم دانست تا در خصوص علل و ابعاد این فاجعه بررسی هایی را صورت دهد. پیرو این مطالعات، باید دولت و سایر بخش های سیاست گذاری حوزه معدن را هشدار داد که درصورت حفظ وضع موجود و عدم رسیدگی مناسب، هرکدام از این معادن زیرزمینی به منزله بمب ساعتی دیگری هستند که پتانسیل عزادارکردن دوباره ملت شریف ایران را دارند. معادن زغال سنگی همچون معدن یورت که اگر مسئله ایمن سازی آنها الساعه جدی گرفته نشود، هر لحظه امکان وقوع یک حادثه دیگر هستند.
مایه تاسف فراوان است که اعلام کنیم با تخصیص منابع اندک مادی و به کارگیری تخصص موجود در دانشگاه ها در جهت ایمن سازی معادن و با پیگیری و اجرای چند اقدام مثبت قادر بودیم تا از وقوع چنین حوادث ناگواری که به دلیل بی توجهی مسئولین رخ می دهد جلوگیری نمائیم.
مطمئنا اگر خانواده های داغدار این حادثه این موضوع را بدانند سنگینی داغشان دو چندان می شود و باید بر حذر بود از روزی که خون این عزیزان در رگ هاشان به جوش آید از بی کفایتی دست اندرکاران ... باید توجه کرد که مهم ترین مشکل این دسته معادن، کمبود نقدینگی است که سرمایه گذاران را از تخصیص منابع مالی در افزایش تولید و بهبود ایمنی باز می دارد. چرا امروز باید بعد از گذشت سالهای متمادی کماکان مسئله انحصاری بودن و به تعبیری حتی تک مشتری بودن بازار زغال سنگ در ایران حل نشده باقی مانده باشد؟!
همه نیک می دانیم تک مشتری فوق الذکر کسی جز کارخانه ذوب آهن اصفهان نیست. کارخانه ای که به روش کوره بلند، با استفاده از کک زغال سنگ، اقدام به تولید فولاد می کند. این انحصار در بازار که پس از انقلاب و در پی موج خصوصی سازی ها رقم خورد و با به حاشیه رفتن شرکت ملی فولاد ایران (که انجام تمام مراحل مانند اکتشاف و استخراج مواد اولیه (مثل سنگ آهن و زغال سنگ) و اداره کارخانه های پایین دستی در دستور کار آن قرار داشت) ادامه پیدا کرد آثار سوء فراوان داشته و دارد.
توجه به در دسترس بودن نفت و گاز، استفاده از زغال سنگ به عنوان انرژی هیچ گاه مطرح نشد. لذا کار به این جا رسیده است که اکنون بیش از 90 درصد زغال سنگ کشور تبدیل به کک شده و به تنها مصرف کننده خود، یعنی ذوب آهن، تحویل داده می شود. با روند فرسایشی وضعیت بازار فولاد در جهان، این کارخانه قدیمی به تدریج از سود دهی افتاده و در مقاطعی نیز متحمل ضرر شده است. این وضعیت بد مالی که در زنجیره تامین مواد اولیه این کارخانه تاثیر منفی قابل توجهی گذاشته، باعث بروز خسارات متعددی نیز به معادن زغال سنگی شده است که محصولاتشان را انحصارا به ذوب آهن می فروشند و بازار دیگری برای آنها ندارند. سوالی که در اینجا به ذهن متبادر می شود آن است که چگونه نمی توان از دیگر مصارف زغال سنگ بهره برد، تا هم این صنعت رونق گیرد و هم بازار از تک قطبی بودن خارج گردد؟
اسف بار تر آنکه چرا تاکنون اقدامات حمایتی از نیروی انسانی و کارگران این معادن به سطح رضایت بخش نرسیده است؟ مگر جز این است که برقراری ایمنی اولین نیاز این کارگران شریف است؟ مگر کسی هست که نداند به دلیل نوع خاص ذخایر زغال سنگ ایران، امکان مکانیزه کردن این معادن وجود ندارد و هنوز این نیروی انسانی است که بیشترین نقش در هزینه تمام شده این محصولات را تشکیل می دهد. این نکته نیز خود یکی دیگر از محل های تلاقی مشکلات است. مشکل انحصار در بازار که باعث ایجاد نرخ غیر مطابق با واقع قیمت خریداری زغال سنگ از سوی ذوب آهن شده، بی شک تاثیر به سزایی بر حقوق و دستمزد سالیانه کارگران گذاشته و می گذارد.
حضرات مسئولین! شما را به خدا چرا در چنین شرایطی و با توجه به کاهش تولید فولاد کشور طی سال های اخیر واردات زغال سنگ در سال 93و 94 به شدت افزایش یافته است؟ به این معنا که نسبت تامین زغال سنگ از معادن داخلی افت چشم گیری داشته است. بد نیست در گرماگرم فعالیت های انتخاباتی و در کشاکش برخی مجادلات بیهوده، به این مهم توجه کنید و برای آن برنامه ریزی های دقیق و علمی به عمل آورید تا به خانواده های داغدار برای پیگیری این مطالبات اطمینان بخشید. این ها مسائل مهمی است که بی توجهی به آنها خسارات غیر قابل جبرانی به بار میآورد.
بسیج دانشجویی دانشکده معدن و متالورژی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، بنا به وظیفه شرعی و تخصصی خود، و در پی بررسی چالش های صنعت زغال سنگ کشور، اهم معضلات این حوزه را در واردات نجومی زغال سنگ، بازار انحصاری و تک مشتری بودن، فقدان سرمایه گذار و عدم وجود نقدینگی، عدم رعایت استانداردهای ایمنی در معادن زیر زمینی و بی توجهی به دیگر مصارف زغال سنگ دانسته و برای ایجاد کارگروه های تخصصی در جهت به کارگیری ظرفیت های دانشگاه چون کلینیک های تخصصی و پروژه های دانشجویی و اساتید و نهایتا احصاء بایدها و نباید های حوزه معدن، تمام قد اعلام آمادگی می کند. در مقابل انتظار دارد ریاست محترم دولت دوازدهم نیز این خلوص و تعهد این بسیجیان دغدغه مند را ارج نهند و به آن پایبند باشد. همچنین از تمامی صاحب نظران این حوزه، دعوت به عمل می آورد تا با استفاده حداکثری از تخصص موجود در داخل کشور، گامی بلند در آبادانی ایران اسلامی برداشته شود.»
دیدگاهتان را بنویسید