فولاد جزو آن دسته از مواد صنعتی در جهان به‌شمار می‌رود که بدون آنکه خواص خود را از دست بدهد بارها و بارها بازیافت شود و مورد استفاده دوباره قرار گیرد. از این‌رو، بالای ۹۰درصد فولادتولید شده دوباره به چرخه این صنعت بازمی‌گردد.
موضوع قابل توجه در این بین، عمر استفاده از فولاد در یک چرخه زمانی است که این چرخه در کشورهای توسعه‌یافته کوتاه‌مدت و در کشورهای در حال توسعه بلندمدت است. برای مثال یکی از مهم‌ترین حوزه‌هایی که می‌تواند زمینه ایجاد قراضه را فراهم می‌کند، خودرو است. براساس آمارهای بین‌المللی عمر مفید خودرو ۷/۵ سال اعلام شده که بیشتر کشورهای توسعه‌یافته پس از این مدت زمان اعلام شده، خودرو را از چرخه استفاده خارج کرده و به‌صورت ضایعات آهنی دوباره وارد چرخه تولید می‌کنند. در ایران اما عمر استفاده از خودرو بسیار بیشتر از میانگین جهانی است و شاهد هستیم که عمر برخی خودروها گاه به ۳۰ سال هم می‌رسد. این در حالی است که از چرخه خارج کردن خودروهای فرسوده از یک سو سبب کاهش آلودگی و از سوی دیگر باعث افزایش میزان مصرف قراضه در کشور خواهد شد. براساس چشم‌انداز ۱۴۰۴ باید به تولید حدود ۱۰ میلیون تن قراضه در سال برسیم تا درتولید زنجیره فولاد تعادل ایجاد شود. براساس آمارهای اعلام شده داخلی حدود ۴ میلیون خودرو فرسوده در کشور وجود دارد که به دلیل ضعف عملکرد و البته مهم‌تر از این موضوع به دلایل اقتصادی و استفاده بیش از حد عمر مفید یک خودرو در داخل، فقط سالی حدود ۲۰۰ هزار از این تعداد خودروی فرسوده مورد استفاده قرار می‌گیرد. با صنعتی کردن بازیافت خودروهای فرسوده افزون بر اینکه می‌توان قراضه مناسب و کافی برای صنعت فولاد تهیه کرد، می‌توان به سرعت گام بزرگی در راستای پاکسازی محیط‌زیست در کشور برداشت. اما این امر هم نیازمند همکاری سازمان‌های مختلف است زیرا با توجه به وضعیت معیشتی مردم به راحتی نمی‌توان خودروهای جدید را جایگزین خودروهای فرسوده کرد.
سارا اصغری - روزنامه‌نگار
دیدگاهتان را بنویسید