عباس سرخاب مهاجم مینابی دهه 60 استقلال، این روزها در هرمزگان به هدایت تیم دسته دومی آلومینیوم مشغول است و می‌کوشد تا مانع از سقوط این تیم به دسته سوم شود.
سرخاب درمورد شرایط این روزهای استقلال و پیروزی این تیم مقابل صنعت نفت آبادان اظهار داشت: نتوانستم کل بازی استقلال و صنعت نفت را ببینم چون درگیر مقدمات سفر تیمم به تهران بودم اما در همان دقایقی که دیدم هم متوجه انگیره و شادابی بازیکنان شدم ضمن اینکه بعدا از طریق اینترنت، صحنه‌های حساس بازی و گل‌ها را با دقت نگاه کردم و لذت بردم. به منصوریان تبریک می‌گویم و برای این تیم آرزوی موفقیت می‌کنم.
وی در ادامه به روحیه بالای استقلال اشاره کرد و گفت: تیمی که دیدم برای باختن نیامده بود. آنها از همان دقیقه اول برتری خود را به میزبان تحمیل کردند و موفق شدند یک نتیجه قاطع را به دست بیاورند. زدن سه گل در خانه به نفت آبادان آنهم در حضور فیروز کریمی کار ساده‌ای نیست و مطمئن باشید کمتر تیمی از پس این کار بر می‌آید.
پیشکسوت تیم فوتبال استقلال افزود: خوشبختانه استقلال با این برد کمی از مشکلات خود کم کرد اما نباید فکر کنیم که این پایان کار است. استقلال نیاز دارد بیشتر و بیشتر ببرد و برای رسیدن به این مقصود باید بیشتر و بیشتر تلاش کند.برد پرگل همان چیزی است که هوادار استقلال را راضی می‌کند اما منطقی نگاه کنم و یادمان باشد این اتفاق نمی‌تواند همیشه تکرار شود.
سرخاب ادامه داد: اشکالات استقلال را هیچکس به اندازه مربی نمی‌بیند. قطعا منصوریان هم بیش از بقیه پیشکسوتان دنبال این است که ببیند چگونه باید این مشکلات را برطرف کند. هیچ چیز به اندازه تمرینات اختصاصی به بازیکنان انگیزه نمی‌دهد بنابراین به دوست خوب خودم پیشنهاد می‌کنم که برای برخی بازیکنانش تمرین اختصاصی بگذارد تا بیشتر این احساس نزدیکی را با مربی خود داشته باشند.
وی جوانگرایی در تیم استقلال را اقدامی بسیار ضروری تلقی کرد و افزود: استقلال خیلی نیاز دارد که به جوان‌هایش میدان بدهد. هرچه این جوان‌ها بیشتر بازی کنند بهتر است و مطمئن باشید استقلال ضرر نخواهد کرد. استقلال به جنگندگی نیاز دارد و بازیکنان جوان طوری می‌جنگند که هیچ بازیکن دیگری نمی‌جنگد.
سرخاب در ادامه به وضعیت تیم آلومینیوم هرمزگان پرداخت و گفت: همه کاره این تیم من هستم و تعداد شغل‌هایی که در این تیم دارم خیلی زیاد است. من هم مدیرفنی هستم هم سرمربی و هم آنالیزور و هم تدارکات. معمولا جلسات فنی تیم ما اینگونه است که به عنوان سرمربی در جلسه، از خودم به عنوان تدارکات و آنالیزور گزارش می‌گیرم و بعد به خودم به عنوان مدیر فنی گزارش می‌دهم! تا الان چند دفعه بین خودم به عنوان مدیرفنی با خودم به عنوان سرمربی دعوایم شده و خودم به عنوان تدارکات وساطت طرفین را کرده‌ام! اینها را می‌گویم که درک کنید چقدر حس تنهایی دارم. تیم امسال به بخش خصوصی واگذار شده و من هم فقط قبول مسئولیت کرده‌ام که سقوط نکنیم و سهمیه لیگ دو برای تیم شهرم حفظ شود. دیروز هم در تهران با نیروی زمینی بازی داشتیم که مساوی کردیم. امسال تیم را نگه می‌دارم تا ببینم سال بعد قسمت چیست.
دیدگاهتان را بنویسید