123581

نوآوری در زُدایش اضافات اسیدی معدن

دنیای معدن -استخراج مواد معدنی با همه سودآوری آن یک دغدغه بزرگ به همراه دارد؛ آسیب‌های زیست‌محیطی برآمده از استخراج و آلودگی باطله‌های معدنی که در صورت تماس با طبیعت می‌تواند دمار از روزگار آن دربیاورد.

از آنجا که آسیب زیست‌محیطی مانع چندان جدی برای شرکت‌های بزرگ معدنی به‌شمار نمی‌آید، شرکت‌ها بیشتر توجه خود را به فناوری‌های استخراج مواد معدنی و صنایع وابسته به آن صرف می‌کنند تا کاهش آسیب‌هایی که به محیط‌زیست وارد می‌شود. اقداماتی که تاکنون در سطح جهان و در این زمینه انجام شده، بیشتر جنبه آزمون و خطا دارد. «تِرا سی‌اُ۲ تکنالوژیز» کانادایی را به‌عنوان یک شرکت نوپا، می‌توان از پیشتازترین مجموعه‌هایی برشمرد که در این حیطه دست به خلق فناوری زده و در صورت توسعه آن تغییر چشمگیری در میزان آلودگی ناشی از استخراج مواد معدنی حاصل می‌شود.
به نقل از ماینینگ فناوری، نخستین شرکت در کانادا به راه افتاده تا بتواند همزمان از عهده حل دو مورد از بزرگترین مسائل زیست‌محیطی معدنکاری بربیاید. «تِراسی‌اُ۲تکنالوژیز» نام استارت‌آپی است که دیلِن جونز مدیرعامل آن می‌گوید این شرکت نوپا را با هدف ارائه راهکاری برای زدودن دی اکسید کربن در ضایعات معدنی و آنچه «خشکاندن صخره اسیدی» نامیده می‌شود، به راه انداخته است. خشکاندن صخره اسیدی، عامل هزینه‌های بسیار مالی و زیست‌محیطی برای معدنی‌هاست، اما این شرکت کانادایی راهکاری نوآورانه برای عبور از این مشکل یافته که با اعمال آن به‌طور همزمان میزان کربن عملیات معدنی نیز بسیار کاهش می‌یابد. هم خشکاندن صخره‌های اسیدی و هم انتشار گاز دی اکسید کربن همراه با فعالیت ژنراتورهای برقی است که سوخت فسیلی می‌سوزانند و این مسئله مهمی برای معادنی است که در نواحی دوردست واقع شده‌اند. همچنین انتشار گازهای گلخانه‌ای، سهم زیادی در تغییر آب و هوا دارند. خشکاندن صخره‌های اسیدی یا بیرون‌ریزی آب اسیدی از معادن فلز و زغال سنگ به سیستم‌های آبی، تالاب‌ها، محیط‌زیست و زیست‌بوم‌ها بسیار آسیب می‌رساند. جونز درباره شرکت ونکووِری خود که با هدف اختصاصی حذف دی‌اکسیدکربن اضافی جو و خشکاندن صخره‌های اسیدی برپا شده، می‌گوید: یکی از موانع اصلی که در خشکاندن صخره‌های اسیدی با آن روبه‌رو هستیم این است که این کار نیاز به عملیات پی در پی دارد. سیستم‌های خشکاندن صخره‌ای کنونی با فناوری پایینی فعالیت می‌کنند و در بسیاری از موارد راهکارهایی نیستند که در درازمدت کارآیی داشته باشند. علاوه بر این در زمینه هزینه‌های مربوط به خشکاندن صخره‌ای اسیدی، طبیعت پیوسته بودن این فناوری بار مالی هنگفتی را به مجموعه تحمیل می‌کند. برای مثال مجتمع معدنی فارو در استان یوکان کانادا به یک‌میلیارد دلار پشتیبانی مالی برای پاکسازی سایت و ممانعت از ورود این فناوری به جریان آب نیاز خواهد داشت. راهکار شرکت تِرا برای خشکاندن صخره‌ای اسیدی با استفاده از جدا کردن دی اکسید کربن، در واقع با یک تیر دو نشان می‌زند. جونز در این باره توضیح می‌دهد: فناوری ما برای شرکت‌های معدنی، این امکان را فراهم می‌کند که اضافات تولیدکننده اسید را به‌طور موثر و ثابت پاک‌سازی کند. باطله‌های مواد معدنی سولفیدی و خشکاندن اسید، به سیستم وارد و تبدیل به مواد معدنی کربنات پایداری می‌شوند که اسید تولید نمی‌کنند. این نتیجه با واکنش نشان دادن سولفید و ارائه یک راهکار غنی از سی‌اُ۲ حاصل می‌شود که اجازه می‌دهد مواد معدنی کربناتی شکل بگیرند. مواد کربناتی که ما تولید می‌کنیم بی‌خطر هستند و نیاز به ذخایر ثابت زیرآبی دارند. ایده اصلی این فناوری را داگ ایتون مدیر اجرایی معدن داد و جونز مدیرعامل ترا می‌گوید روزهای بسیاری را بین سایت‌های اکتشافی در استان یوکان در غرب کانادا و در منطقه‌ای پهناور و کم‌جمعیت برای پیشبرد این طرح سپری می‌کند و می‌افزاید: این فناوری برآمده از پژوهش‌های چند ساله است که شرکت استراتژیک متالز (همان شرکتی که ایتون مدیرعامل آن است) از نظر مالی آن را پشتیبانی می‌کرد و پس از چند سال، پیشرفت‌های پژوهشی و انتشار دو حق ثبت اختراع این پروژه استراتژیک به تاسیس یک شرکت به نام تراسی‌اُ۲تِکنالوژیز انجامید. درنهایت فناوری شرکت تِرا توانست هزینه‌های نظارت طولانی‌مدت مربوط به خشکاندن صخره اسیدی را کاهش دهد یا حتی حذف کند و امکان صرفه‌جویی‌های چشمگیر مالی را برای معدن‌ها و همچنین هزینه‌های مربوط به عوارض کربن را از بین ببرد. جونز در نهایت می‌گوید آنقدر واقع‌بین است که بتواند تشخیص دهد برای توسعه این فناوری مسیری طولانی را در پیش دارد.

دیدگاهتان را بنویسید