برجام فرصت مناسبی برای صنایع معدنی

البته این موضوع که تا چه اندازه می‌توان به رفت و آمدهای هیات‌های خارجی دل بست تا بتوان در عمل آنها را به سرمایه‌گذاری تبدیل کرد، موضوعی است که به عملکرد، قوانین و تسهیلاتی که ما ارائه خواهیم کرد، بستگی خواهد داشت. چراکه ایران با جمعیت حدود ۸۰ میلیون نفر و تولید ناخالص داخلی ۴۰۰میلیارد دلاری، در دل خاورمیانه که در مجاورت کشورهایی چون ترکیه، عراق، پاکستان، افغانستان و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس قرار گرفته، می‌تواند به‌عنوان یک کریدوری که آسیا را به اروپا متصل کند، نقش قابل توجهی داشته باشد و از این طریق منافع قابل توجهی را نصیب سرمایه‌گذاران کند. در این بین صنایع معدنی یکی از حوزه‌های پرجاذبه برای خارجی‌ها به‌شمار می‌رود. براساس نقشه راه ترسیم‌شده در سند چشم‌انداز سال ۱۴۰۴ باید در بخش مس۸۰۰هزار تن، فولاد ۵۵میلیون تن، آلومینیوم ۱/۵میلیون تن، طلا ۷تن و محصولات معدنی ۱۵۰میلیون تن تولید داشته باشیم. از این‌رو برای رسیدن به چنین ظرفیت‌هایی در کمتر از ۱۰سال به‌طور قطع نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی در تمامی این زمینه‌ها خواهیم بود. برای رسیدن به چنین ظرفیت‌هایی، با توجه به فضای به‌وجود آمده در پسابرجام و تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای ورود به ایران، باید بیش از پیش بتوان فضای لازم در این صنایع را فراهم آورد. هرچند در سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیازمند ورود دانش و فناوری روز در دنیا هستیم، اما از سوی دیگر ما نیز باید زمینه ورود سرمایه‌گذاران به کشور را فراهم کرده و پس از دعوت از سرمایه‌گذاران، معرفی درست و شفاف از صنایع، تداوم روند تسهیل دریافت مجوزها، تسهیل قانون برای سرمایه‌گذاران، ارائه تسهیلاتی چون معافیت‌های مالیاتی و... را فراهم کنیم.