علمیها به میدان بیایند
دنیای معدن -«علم بهتر است یا ثروت؟» جملهای که ناخودآگاه خاطرات کلاس انشا را برای ما تداعی میکند اما میخواهیم این جمله را وارد بخش معدن کنیم. شاید در پاسخ به آن باید گفت، معدن امروز به هر دو فاکتور علم و ثروت نیاز دارد تا بتواند داشتههای خود را وارد چرخه تولید کرده و به دنبال آن اشتغال و ثروتآفرینی را رقم زند.
اما چطور باید علم و ثروت را با یکدیگر ادغام کرده و راهی بخش معدن کنیم؟ امروز بخش معدن تشنه دانش روز و از سویی دیگر سرمایهگذاری است تا بتواند کندی حرکت خود را در سالهای گذشته جبران کند. سرمایهگذاری در بخش معدن بارها بر بوته نقد و بررسی گذاشته شده است. در این میان برجام نیز توانست رنگ امید بر این موضوع بپاشد و تیمهای اقتصادی و شرکتهای مختلف بینالمللی را راهی ایران کند تا با مسئولان دولتی و بخش خصوصی ایران بر سر میز نشسته و برای حضور در فرصتهای معدنی ایران مذاکره کنند اما نوین کردن دانش و فناوری ایران را میتوان به شکل دیگری در بخش معدن محقق کرد. نباید تنها سرگرم رفتوآمد سرمایهگذاران خارجی شد و از داشتههای داخلی غافل ماند. ارتباط صنعت و دانشگاه موضوعی است که بارها بر آن تاکید شده است. وجود ظرفیت علمی مناسب در کشور باعث شده در عرصههای علمی جهان، ایران جایگاه خوبی را از آن خود کند. حال زمان آن فرا رسیده تا این ظرفیتها راهی بخش معدن و صنایع معدنی شوند.
ارتباط با دانشگاهها و انجمنهای علمی در کنار تامین سرمایههای مورد نیاز بخش معدن موضوعی است که باید در اولویتهای اصلی قرار گیرد. در این میان ایجاد موسسهها و پژوهشکدههای مشترک میتواند سرعت اجرای فعالیتهای معدنی را افزایش دهد. البته در کنار تقویت حضور سرمایهگذاران خارجی باید همکاری انجمنهای علمی ایران با دیگر کشورها رقم بخورد. در چند سال گذشته همایشهای زیادی برگزار شده تا فرصتهای سرمایهگذاری در بخش معدن به سرمایهگذاران خارجی معرفی شود، اما شاید بهتر آن باشد که در کنار این اقدامات، همایشهایی برگزار شود که معرف ظرفیتهای علمی موجود در بخش معدن باشد. چنین همایشهایی میتواند به سرمایهگذاران خارجی این اطمینان را بدهد که سطح علمی در ایران بالاست و میتوان در این زمینه نیز وارد همکاریهای جدید شد. فناوری ایرانی «پرد» نمونه خوبی از معرفی ظرفیتهای علمی ایران است که فرصت حضور در کشورهای دیگر را از باب فناوری و نیروی متخصص برای کشور فراهم میکند. امروز وقت آن رسیده تا فعالان دانشگاهی و علمی نیز به میدان آمده و با مسئولان دولتی و بخش خصوصی همراه و همپا شوند.
کتایون ملکی/روزنامهنگار
دیدگاهتان را بنویسید